İNSANI İNCİTME
“Sahibi hürmetine
Kulu incitme gönül.”
“Yeryüzü bütün genişliğine rağmen,
Tek bir düşmanın varsa sana dardır;
İğnenin deliği, dostların varsa sana meydandır.
Süngünün açtığı yara kapanır da,
Dilin açtığı yara kolay kolay kapanmaz.”
O yüzden büyüklerimiz demişler ki:
“Bir kimse seni dili ile incitse de sen onu incitmemeye gayret et.”
Zira hiç kimsenin incitmesinden incinmeyen kişi kurtulmuştur. Karşısındaki incitilmeyi hak etmiş olsa bile onu incitmeyen insan asildir, cömerttir, yüce bir ahlak sahibidir. O yüzden:
“Âşık der inci tenden
İncinme incitenden
Kemalde noksan imiş
İncinen incitenden...” (Alvarlı Efe)
Sevgili Peygamberimiz kendisinden saygısızca isteklerde bulunan birinin tavrından incinmediği gibi istediklerden daha fazlası vermişti. Bunun üzerine adam imana gelmişti. Ardından Peygamberimiz hepimize rehber olacak şu sözleri söylemişti.
“Ben o adama kızsaydım, bağırıp çağırsaydım adam ömür boyu İslam’a ve Müslümanlara düşman olarak kalacaktı. Biraz sabrettik; gönlünü aldık ve imanını kazandık. Bu daha güzel olmadı mı?”
