Bu roman Konstantin Simonov'un ünlü "Yaşayanlar ve Ölüler" romanının devamı niteliğindedir. İlk kez 1964 yılında yayımlanan roman birkaç kez yeniden basılmış ve okurlar ile profesyonel eleştirmenler tarafından haklı bir takdir görmüştür. Kitabın bazı bölümleri ünlü savaş sineması destanı "Kurtuluş"un senaryosuna dahil edilmiştir.
Romanın ana aksiyonu 1942-1943 yıllarında Volga'da, İkinci Dünya Savaşı'nın en büyük savaşında, Sovyetler Birliği'nin kaderinin gerçek anlamda belirlendiği Stalingrad (Volgograd) savunmasında geçiyor - Sovyetler Birliği için bir olmak ya da olmamak savaşı. Okuyucular yine üçlemenin ilk kitabındaki tanıdık ama savaşın potasında sertleşmiş kahramanlarla tanışacaklar: General Serpilin, General Boyko, Albay İlyin, Yüzbaşı Sintsov.
Eseri değerli kılan şeylerden biri de sorumluluk konusunu olgunlaştırarak ortaya koymasıdır. Simonov'un karakterleri bu sorun etrafında kendilerine işkence edip dururlar. Çarktaki bir dişli için sorumluluk yoktur; ama İnsan bir kez insan olduğunda, olan biten her şey için kendi vicdanına hesap verme görevini kabul eder. Eskiden olanlar için hep başkalarını suçlayan insanlar giderek kendi sorumluluklarının farkına varan bireylere dönüşmektedirler. Roman, Serpilin'in mutlak zorunluluk, yetki ve sorumluluğun sınırları konusundaki görüşleri ile başlar ve Tolstoy'da Savaş ve Barış'ta söylediği "büyüklüğün iyi ve kötüyü ölçme olanağını yok ettiği" ve "Sadeliğin, iyiliğin ve gerçeğin bulunmadığı yer de büyüklüğün de olamayacağı" görüşleri ile sona ermektedir.
Olayların sadece Sintsov'un deneyimleriyle anlatıldığı Yaşayanlar ve Ölüler kitabıyla karşılaştırıldığında eserin oldukça karmaşık bir yapıya sahip olduğu görülür. Bu kitapta olaylar Serpilin, Sİntsov ve Tania'nın bakış açılarından anlatılmaktadır. Her gözlemci, diğerlerinin erişimi olmayan noktalara vurgu yaparak savaşın tasvirine katkıda bulunmaktadır. Yine de bu farklı bakış açılarını birleştirerek ortaya tek bir olay örgüsü koymak güçtür.
