İnsan Çürümeye Başladığında
Mustafa Becitİnsan Çürümeye Başladığında Gönderileri
İnsan Çürümeye Başladığında kitaplarını, İnsan Çürümeye Başladığında sözleri ve alıntılarını, İnsan Çürümeye Başladığında yazarlarını, İnsan Çürümeye Başladığında yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Neden uzaklara gitmek istiyorsun?"
"Bana yakın hiçbir şey kalmadı ...
Sayfa 207Kitabı okudu
Sonra kara toprak.
Gün geçtikçe bir önceki güne nazaran daha fazla çürürsün.
Sayfa 69 - kusurata yayınlarıKitabı okudu
göz ucuyla şehre bakıp hayat nedir, diye sormuştu kendisine; doğmak ile ölmek arasındaki anların toplamı, yaşamı sürdürebilme istenci, bir başkaldırı, müspet bir isyan, belki de boş bir avuntu diye cevaplamıştı. Sahil kenarında yürüyenleri, trafikte bir yere ulaşma çabasında olanları, bekleyenleri, bekletenleri ve dahi insanın her çeşidiyle yaşamın içindeki her anı görünce Rauf, içten içe anladım, demişti. Hayat nedir sorusunun bir cevabı yok. Hayat sadece hayattır.
Sen yaşamın uzak köşesine iliştirilmiş bir gerçek değilsin. Kendinle olan mesafende anlaşılmayı bekleyemezsin. Bu zamana kadar kaybettiklerini sen seçmedin. Evet doğru, onlar seni kaybettiler. Önce sözlerinde unuttular seni, sonra hafızalarında, sonra büsbütün yaşamlarından silinip gittin. Ama şimdi bir şeyi çok iyi biliyorsun. İnsanın kendi gücünün farkında olması, başka bir insana olan muhtaçlığını da bitirir.
Bir kadının yorgunluğunda bütün hayatı kaybolup gitmişti. Kelimeler tesirini kaybetmiş, aşka dair tüm tılsımlar yerle bir olmuş, varlık tastamam yokluğa bulanmıştı.
"Sen söylemiştin, neşesini kaybeden kuş bozuk öter diye. Günden güne kuruyup gittiğimi, yaşama sevincimi kaybettiğimi görmedin mi?"