İnsan, tarihin hiçbir vakit kaydetmediği kadar zorbalaşıyor. Zorbalaştıkça her şeye daha da fazla müdahale ediyor. Hiçbir şeyin kendi kendisi olmasına müsaade etmiyor. Her şeyi heva ve hevesine râm etmek istiyor. Kendi kendisi olmaktan çıkan her şeyden geriye sadece adı kalıyor. Böylece insan ne yaptığını bilmeden tabiî yaşama alanını hunharca imha ediyor. Toprak yoruluyor, kan fakirleşiyor ve insan tükeniyor.