Umut iyi bir şeydir. Belki de en iyi şeydir ve iyi şeyler, asla ölmez. O, pas tutmuş demir parmaklıklar ardında da olsa, kazanacağından emin olan, “Esaretin Bedeli”dir. Hafızası olmayan sıcak bir yerde, sahilde küçük bir motel açıp, eski bir tekneyi onarmak ve misafirlerini balığa çıkarma hevesiyle adım adım ışığa yürümektir.
…
Gaz lambasının kısık alevinde halka olan torunların, sobanın sıcağında yanakları kızaran gürbüz çocukların, halkadaki çocuklara masal anlatan dedelerin zamanından bahsediyorum. Topacını çeviren, misketi yutulan, gazoz kapağı biriktiren çocukların para girmemiş minik yaşamlarını unutmadın değil mi? İki sopanın yettiği çelik çomak oynayanlar var mı hâlâ? Birdirbir oynardın hatırlasana. Bezirgânbaşının şarkısını bilir mi şimdikiler?
………
Kırmayı sevmiyorsunuz diye içinizde biriktirdiğiniz can yakan kırıklarınızı bir ara cımbızlayıp çıkarsanız dışarıya. Fırlatıp atsanız. Kırılan kırılsa, daha iyi anlaşılsanız ve siz azıcık rahatlasanız. Sıklıkla duyduğunuz “Bu kadar ince olma be dostum” sözlerine ciddi ciddi hak verip, rahat rahat gereğini yapsanız…
………
Derdini, sefaletini, derbederliğini, umutsuzluğunu ve en nihayet bütün umudunu “Toprak Ana” ile paylaşan Tolganay Nine gibi, sen de bisikletine anlatırsın kendini. Frenden elini çekip, dağlara vurursun insanlardan bıkmış yüzünü.
………
Dinle beni Don Kişot … Yazılanlar masal, umdukların hayal, yanındakilerse gerçek ve sen Keseda’sın. Kendine ettiğin zulüm yetmezmiş gibi peşinden sürüklediğin saf yürekli Sanço Panza’ların da neşesini kaçırma.
………
Kendisine bahşedilen katıksız saflığı ve en güzel bebek kokusuyla dünyaya gelen biz insanlar zamanla insanlığımızdan uzaklaşıyoruz. Bozulup, kokuşuyoruz. Çirkinlikler bulaşıyor üzerimize. Kötülükler takılıyor ayağımıza ve bizimle sürükleniyor gittiğimiz yere. Okuyacağınız eser, her şeye rağmen insan gibi yaşamanın özlemini çekenlerin; bu uğurda yapayalnız kalıp, bir başına boğuşanların ve içindeki umudu asla söndürmeyenlerin duygu dünyalarına sorgulayan bir mercekle bakıyor. “İNSAN GİBİ”; zihninde, yaşadığı şehirde, başka başka kültürlerde, geçmişinde ve gelecekte, yakınlarında ve çok uzağında bitmeyen bir sevdayla insanlığını arayanların hislerine kulak veriyor.
