Bu böyledir. İnsan bir şeyi,geçmişinden bir parçayı, onu yeniden bulmak için şüphesiz, yanında sürükler. Ama dönüp tekrar baktığında gördüğü şey koskoca bir boşluktur; bir yürek darlığı.
Artık yoktu. Yokluğun, sözlük anlamı dışında bir manâsı vardi; bir tariften öte bir hâldi, bir kavrayıştı, devasa bir boşluktu. Yazık ki iş işten geçtikten sonra kavranıyordu bu manâ.