İnsan Mevsimi
Erol ErdoğanSözler ve Alıntılar
Çünkü cemreler havaya, suya, toprağa düşse de bir türlü içimize tam düşemiyor...
Teknoloji ne kadar güçlenirse güçlensin, okullar ne kadar başarılı olursa olsun, kitaplar ve dergiler ne kadar pedagojik çıkarsa çıksın, ailenin ilk mekteplik fonksiyonu sona ermez. Bir çocuk için babalık, annelik, de delik, ağabeylik, ablalık her zaman gereklidir.
Tarihimizde sanat abidesi şehirler kuran atalarıyla övünen bizler maalesef bize miras bırakılan kadim şehirlerin ruhunu, iklimini, estetiğini bozmakla meşgulüz.
"Eylül, güzün başlangıcı olmasından dolayı sükûnet ayı olarak belirir zihnimizde. Hayata dair her şeyin heyecanın, neşesini ve canlılığnı kaybettiğini düşünürüz bu ayda. Ağaçların, ormanların, çimenlerin, hüzün tonlarını kuşanması bize ayrılığı, yalnızlığı hatta ölümü hatırlatır. Solan ve sararan yapraklar sanki saçımızdaki aklar; dalından süzülerek yere düşen yapraklar da gerçekleşmeyen hayallerimizdir."
Sayfa 11Kitabı okuyor
"Ben bir Eylül Sen bir Haziran
Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını"
Ümit Yaşar Oğuzcan
"Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını”
Sayfa 17Kitabı okuyor
"Hepimiz çok renkli doğarız. Aylar, mevsimler, iklimler gibiyizdir. Öyle de olsa her insan, yakın çevresinin terbiyesi, büyürken edindiği korkular, yanlış eğitim, taraf olduğu ideolojiler sebebiyle renklerini birer birer azaltır. Kişide renk azalması, fıtrattan uzaklaşması demektir. İnsan kaybettiğinde mevsimine dönmelidir."
Sayfa 1Kitabı okuyor