Bu yazılar aklımın çığlığıdır benim… Onları insanlar için yazdım, ışık kadar, özgürlük kadar çok sevdiğim insanlara, doğrunun coşkusu, bilimsel gerçekliğin öngörüsüyle, bilincin ve şiirin diliyle bir şeyler söyleyeyim dedim… En zor zamanlarda bile olsa, eğer kafamız varsa, aklımız çalışıyorsa, özgürlüğü yüceltmeye, yeryüzünü sevmeye, insanca yaşamaya, mutluluğu mutsuzluğu paylaşmaya hakkımız vardır… İnsan doğanın en gelişmiş varlığı, üst bilincin doğurganıdır çünkü… Özü evrensel bir güçle, atomsal gizilgüçle donanımlıdır…Bugün tarih kendi kendini yerken, ve insan egemenler eliyle sürüleştirilip sömürülürken, seyirci kalmak benim işim değildi… Bozulmuşluğu, yozlaşmayı, robotlaşmayı, “gelişim ve değişim” diye yutturmaya çalışıyorlardı bize… Bunu içime sindiremiyor, sorumlu hissediyordum kendimi… Beynimiz biraz oksijen alsın, fiziğimiz kimyamız kendine gelsin, yerini bulsun diye, ışığa doğru bir pencere açabilmeliyd

Author:

Sami Gürel

Türler:

Deneme-İnceleme

Estimated Reading Time: 8 hrs. 27 min.Page Number: 298Publication Date: 2009Publisher: Beyaz Yayınları

ISBN: 9789755991474Country: TürkiyeLanguage: TürkçeFormat: Karton kapak

Similar Books

See All

Reklam

Book Statistics

529gösterim

About the Author

Sami GürelYazar · 20 books

Yazar Sami Gürel hakkında EkşiSözlük'te yazılan bir yazı: mecidiyeköy'deki, "turan baba" ismini taktığım sempatik ve bilgeler bilgesi satranç düşkünü abimin sahibi olduğu kitapevinde tanıştığım yazar. kendisi oturmuş bir çeşit bitki çayı içiyordu. turan baba "bu kim tanıyor musun?" dedi bana. "hayır" dedim, "kim o?" "sami gürel" diye yanıt verdi. "aşkın diyalektiği, gerçeği kavrayış gücümüz" gibi kitapların yazarı. nedendir bilmiyorum ama böylesi bir insanı yakalamışken bırakmak olmaz diye düşünüp, bir kedi gibi usulca ve masumca masasına ilişiverdim. o da şaşırdı. kısa bir tanışma töreninden sonra koyu bir muhabbete daldık. yaşama dair uzunca ve genel bir muhabbet geçti aramızda. türkçe'ye hakimiyetine hayran kaldım. sözleri bir inci tanesi gibi teker teker öyle güzel düşüyordu ki ağzından. günlerce dinleyebilirdim onu. aradan epeyce zaman geçti. sami gürel usulca kalktı masadan. şaşırdım.. acaba sıkıldı mı benden diye düşünüyordum. o da benim böyle düşündüğümü anlamış olacak ki o bilge yüzünde küçük bir gülümsemeyle şöyle dedi: -cebimde yalnızca iki lira param var ve yaşam dışarda...