kitap, yazarın 1920 yılı viyana halk enstitüsü konferanslarından oluşuyor. kitapta anlatılanlar, adler’in “bireysel psikoloji” kuramını destekler nitelikte. adler, her ne kadar freud’un görüşlerine karşı çıkmış olsa da kuramındaki gibi bu kitapta da zaman zaman freud’un düşüncelerinin etkilerini gözlemleyebiliyoruz.
kitabın en beğendiğim yönlerinden biri belki de adler’in insanla ve yaşamla ilgili her konu hakkındaki düşüncelerini içerisinde barındırıyor olması. aşağılık kompleksi, beraberinde getirdiği üstünlük çabası; cinsiyet farklılıklarının kişiye yükledikleri, farklı cinsiyetteki insan ilişkileri; duygular, rüyalar, hayaller; çocukluk dönemi yaşantıları; içgüdüler; karakter, mizaç.. kısaca; adler’i anlamak için tek başına yetebilecek bir kitap.
adler’in kitaplarındaki en önemli şeylerden biri de düşüncelerini aktarım şeklindeki farklılık ve buna karşın anlaşılırlığındaki açıklık. çok önemli konular hakkında düşünüp fikirler üretirken bu fikirleri sanki bir arkadaşla konuşuyormuşçasına basitçe anlatıyor aslında.
kitabı okurken pek tabii bireysel psikoloji kuramının da nasıl bir kuram olduğunu anlıyoruz. bireysel psikoloji –adler’in ifadesiyle-; insan davranışını belirli bir gayeye ulaşmak için gösterilen çabanın, organizmanın kalıtımla geçen temel imkanları üzerinde yaptığı etki sonucunda ortaya çıkan belirli bir ilişkiler sistemi imiş gibi görmek ve anlamaktır.
