Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
İnsancıklar
Fyodor Dostoyevskiİnsancıklar Yorumları ve İncelemeleri
İnsancıklar yorumları ve incelemelerini, İnsancıklar kitabı hakkındaki okur görüşlerini , İnsancıklar puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Varvara ile katip Devuşkin’in mektuplaşmasından oluşan İnsancıklar yazarın ilk romanı.Döneme göre çok iyi yazılmış ,çok içten cümleler ,okurken hiç sıkmıyor.Bay Devuşkin in yaşı biraz geçgince.Varvaraya olan sevgisi tam olarak anlaşılmıyor ,aşk mı yoksa bir babanın kızına duyduğu evlat sevgisi mi ?En azından ben öyle düşündüm.Mutlaka okuyun diyebileceğim bir kitap değil ama zaman kaybı da değil ,kitapla kalın.
Kitapta Varvara ve Makar'ın hayatta kalmak için çektiği maddi ve manevi sıkıntıları birbirlerine yazdıkları mektuplarla okuyoruz.Kitap,toplumsal eşitsizliği resmen yüzümüze vuruyor. Ara ara mektupta ana karakterler dışında başka karakterlerden de bahsediliyor. Bu karakterlerden bazıları beni çok etkiledi. Özellikle Gorşkov ve sokakta gördüğümüz çocuk. Dediğim gibi çoğu yerde toplumsal eşitsizliğe dair bir şeyler bulabiliyorsunuz. Bir nevi zengin-fakir arasındaki asla birleşmeyen bir köprüyü görüyoruz. Beni asıl üzen şey ise bu kitabın yazıldığı tarihten bu yana yaklaşık 175 yıl geçmiş ve biz hala aynı sorunlarla boğuşuyoruz. Bu eşitsizliğin bir gün son bulması dileğiyle...
184 syf.
7/10 puan verdi
Karakterler, okudukça kendilerinin hayal ürünü olarak üretildiğini unutturduğundan, gerçekten oralarda biryerde bu insanlar, aynı isimlerle yaşadıkları yanılgısını hissettiriyorlar. Olayların gerçekliği, bunları yaşayan karakterlerin hayal ürünü olması durumunu gölgede bırakmayı başarıyor.
Parasızlık ve onun getirdiği engelleri bu kitapta iliklere kadar hissettiren Dostoyevski, 24 yaşında yazdığı ilk kitabı olan insancıklarda, çok iyi bir iş çıkarmış.
Karakterlerin zayıf yönlerinin daha çok ön planda olması, günlük yaşantının en kuytu köşelerine ışık tutan sıradanlığı ve talihsizlikleriyle, kitap sayfalar içerisinde sizi tutsak ediyor.
İnsancıklar
bana hitap eden bir kitap olduğunu söyleyemem bende uyandırdığı duygu yaşlı yalnız ve kendini gerçekleştirememiş bir erkeğin kendinden yaşca küçük bir kadına karşı beslediği duygular arasında boğuluşu mu yoksa yalnız kalmaktan korkması mı kadına aşık mı ona karşı şefkat duygusu mu besliyor yoksa ona acıyor mu ?
Dostoyevski’den yine muhteşem, etkileyici bir eser.
Okuduğum her eserde beni en çok etkileyen yerleri not alıyorum. Bu kitapta da Makar Alekseyeviç ve Majesteleri arasında geçen olaylar etkiledi beni. Majestelerinin, yoksul, fakir,insanların hep küçümseyerek baktığı Makar Alekseyeviçin elini sıkması. Ve Makar Alekseyeviçin bu durum sonrasında çok şaşırdığı, ruhunun mutluluktan titrediği ve ona hep dua ettiği, biricik güvercini Varvaraya dahi Majesteleri için dua etmesini vasiyet etmesi oldu. Dışardan bakıldığında çok küçük hatta önemsiz gibi görünen bir şeyin insanların iç dünyasında nasıl şeyler uyandırdığını maalesef anlayamıyoruz. Hem mutluluk hem elem olarak. İnsan hayatı, onuru küçümsenmeyecek kadar önemlidir.
Eseri okumanızı şiddetle tavsiye ederim.
İyi akşamlar,
Dostoyevski'nin ilk kitabıymış bu. Ön sözde de söylendiği üzere. Mektuplar hâlinde yazılmış. Akıcı bir anlatımı, sade bir dili var. O kadar çok benziyor ki günümüze. Yoksulluk, fakirlerin hor görülmesi, insanların temel ihtiyaçlarını bile karşılayamayacak hâle gelmiş olması. Bilmem kaç yıl önce yazılmış bu kitap neden hâlâ okunuyor peki? Cevap vereyim ben. Günümüzü de anlattığı, gerçekleri, olan şeyleri göz önüne serdiği için. Makar Alekseyeviç gibi Varvara Alekseyevna gibi ben de umut doluyum hâlâ. Bir şeylerin düzeleceğine, iyi şeyler olacağına dair. Yine de uzulmedim, etkilenmedim degil okurken. İçim parçalandı. Ah be Dostoyevski kaç yıl sonra bile bize ne duygular yaşatıyorsun. Okuyun, okutturun. Keyifli okumalar.
Okumakta geç kaldığım kitaplardan biri.!
Sen geç kalma !
Rus romancı Dostoyevski İnsancıklar kitabı , toplumsal sorunları ele alan mektup-roman tarzında yazılmıştir. Mektup tarzında yazılmış ilk roman olarak gecer. Dostoyevski'nin acıma duygusu yaşadığı sorunlar bu ilk eserinde bile çok bellidir. Romanda yaşlı bir katib olan Makar Alekseyeviç'in küçük kız Varvara Alekseyevna 'ya olan aşkını anlatır. Erkek kahraman Makar; Varvara'ya hitap şekli, küçük bir kız olmasına rağmen gösterdiği saygınlığı ve nahif cümleleri kitapta çok açık ve yalın bir şekilde dile getirilmiştir." Bir erkeğin kadına nasıl hitap etmesi gerektiğinin mesajını da verir. Kitapta hoşuma giden ve en etkilendiğim kesitlerden biri, mektup arkadaşlığı yanında, birbirlerine Kitap vermeleri ve o kitabın tahlilini yapıyor olmaları.
Bir diğer konu da toplumsal sorunları dile getirirken "Tanrı'nin her Zaman onların yanında olduğuna".olan inançları ve bu inanç ile güzel günlere ulaşmaları.
kitabin sonunda Varvara Alekseyevna , makar alekseyeviç'i para için terk etmeyi seçip bay bıkov ile evlenmeye karar verdiğinde makar'ın son sayfadaki " Ben de size süslü eşyalar alırım gitmeyin, evlenmeyin feryadı ve o anki çaresizliği gerçekten İçimde bır sızı olarak kaldı. Umarım by bikov ile mutlu olmuştur.
Altın cümleler barındıran okuyucuya çok güzel mesajlar veren sürükleyici güzel bir kitap.herkese İyi okumalar
Henüz ilk sayfalarındayken, içimde yer edeceğini hissettiğim ve sonunda da çok beğendiğim bir kitap oldu. Zorlu yaşam koşullarını ve türlü acıyı, birbirleriyle mektuplaşarak unutan, içlerini döken iki insandan bahsedilmiş... Bu iki insan; birbirlerine komşu olacak kadar yakın olsalar da aslında bir o kadar uzaklar çünkü asırlardır, elalem ne der düşüncesi, adeta evrene yön veriyor. İnsanların söyleyeceklerinden, düşüncelerinden anlamsızca korkuyoruz. Bu yüzden de yapmak istediklerimizi ve geriye kalan her şeyi erteliyoruz.
Altını çizeceğim, bu kadar fazla cümleye sahip bir kitap daha okumamıştım. Elbette herkesin düşüncesi farklı olabilir ancak böyle bir eseri varken, yazarın Suç ve Ceza kitabının daha ön planda tutulmuş olmasını talihsizlik olarak görüyorum. Okunacak çok kitap var ve umarım böyle güzel eserlere, daha çabuk rast geliriz.
İnsancıklar
İNSANCIKLAR
“İnsancıklar” romanı, yayınevi sahibi Nekrasov’a “yeni Gogol bulundu” dedirten, romanı ilk defa okuyan Dostoyevski’nin arkadaşı Grigorieviç’e birkaç kez bu kitabı okutan bir roman. Tarih 1846.
Yıl 2020. Aradan geçen 174 yıla rağmen, okuyana sanki dün matbaadan alınmış gibi bir duygu veren, dünya edebiyatının en iyi romanlarından biri İnsancıklar. Rusçası “Bednie Ludi” yani zavallı insanlar, fakir insanlar. Ama Türkçe tam karşılığını “İnsancıklar”da bulmuş.
Görmeden,dokunmadan sevilebilir mi? Zor bir soru. Ama bunun karşılığını bu romanda Varvara Alekseyevna ve Makar Alekseyeviç’in birbirlerine gönderdikleri aşk ve hayat dolu mektuplarında bulabilirsiniz. Varvara’nın yaşadığı hayat gerçek hayattır, vefasızlığın, düşene bir tekmede sen vur anlayışının, muhtacın herşeyinden faydalan anlayışının çevrelediği kıskaçtan akrabası da olan, memurluk yapan Alekseyeviç’in mektuplarıyla nefes alan,hayata tutunan genç bir kız. Dünden bugüne insanlık aleminde ne değişti diye sorabilirsiniz kendinize.
Tabiki, Dostoyevski’yi keşfeden eleştirmen Belinski’ye de ne kadar teşekkür etsek az. Bugün kitapları dünya edebiyatının en sağlam eserlerindense o gün Belinski’nin İnsancıklara ve yazara hayran olması ve yayınlanmasına pozitif bir eleştiri getirmesi sayesindedir.
Dostoyevski taze demlenmiş bir çay gibidir,kayıtsız kalamazsınız.
"Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu." diyor. İnsanın içine atmasının, güçlü görünmeye çalışmasının en yorucu hali bu olsa gerek...