İnsancıklar
Fyodor Dostoyevskiİnsancıklar Sözleri ve Alıntıları
İnsancıklar sözleri ve alıntılarını, İnsancıklar kitap alıntılarını, İnsancıklar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çok garipti, ağlayamıyordum ama içim parçalanıyordu.
Sayfa 50Kitabı okudu
“Zaten zengin insanlar yoksulların kötü kaderlerinden seslice yakınmasını sevmezler- yani, birileri rahatsız olur, birileri de sızlanır! Yoksullar hep sızlanır- uyumaya kalkarsın, onların aç iniltileri uykuna engel olur!”
Sayfa 143 - Makar DevuşkinKitabı okudu
Linç sebebi :))
Romanların genç kızları bozduğunu kitapların terbiyeyi bozmaktan başka bir işe yaramadığını ve kitap görmeye dayanamadığını söyledi.
Sanki ölmüş gibi gülümsüyordu.
Günler birbirini kovalıyor ve her gün bir öncekine benziyordu.
Geriye bakmak da korkutucu.
Tanrım, yaşamak ne kederli şey.
İyilik göklerden gelir!
"Evdeki bibloyu, hoşnutsuzlukla hatırlıyor insan. Düşünüyor, düşünüyor: Ne güzel olurdu şimdi evde olmak! Küçük odamızda otururdum, semaverin başında, bizimkilerle birlikte; çok sıcak, güzel, tanıdık bir yer olurdu."
Sayfa 46Kitabı okudu
Bir bakıyorsun, öksürüyor; üzerine çullanmak için bekliyor hastalık, tıpkı alçak bir sürüngen gibi, göğsüne hücum ediyor, oraya yerleşiyor, bir bakıyorsun ölüm tepesine dikilmiş, karanlık bir köşede durduruyor, çıkış yok, yardım eden yok, işte bütün hayatı bu!