İnsancıklar
Fyodor DostoyevskiEn Eski İnsancıklar Gönderileri
En Eski İnsancıklar kitaplarını, en eski İnsancıklar sözleri ve alıntılarını, en eski İnsancıklar yazarlarını, en eski İnsancıklar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Alıştım, çünkü her şeye alışıyorum,
çünkü uysal bir insanım.
Zaten zengin insanlar yoksulların kötü kaderlerinden seslice yakınmasını sevmez, yani birileri rahatsız olur, birileri de sızlanır.
''...herkes bir yerlerde bir iş bulma derdinde, yani ben şurada şuyum, deme derdinde, işe gelince de yan çiziyorlar. Çünkü bir sürü rütbe var ve her rütbe kesilikle kendi rütbesine göre bir davranış bekliyor, doğal olarak, sonrada azarlamalar rütbe derecesine göre değişiyor, çünkü eşyanın tabiatı bu! Zaten dünyanın düzeni bu, canım, hepimiz birbirimize hava atıyoruz, hepimiz birini azarlıyoruz.''
“Her şeyden aşırı etkileniyor kalbiniz; bu yüzden de hep mutsuz bir insan oluyorsunuz.”
Ah, ne yapacağım, ne olacak benim kaderim? Çok ağır geliyor benim böyle bir bilinmezlikte olmam, bir geleceğimin olmaması, başıma ne geleceğini tahmin edememek. Geriye bakmak da korkutucu. Orada hep acı var, bir hatırayla bile kalbim iki parçaya ayrılıyor. Beni mahveden kötü insanlar yüzünden sonsuza dek ağlayacağım!