İnsancıklar
Fyodor Dostoyevskiİnsancıklar Gönderileri
İnsancıklar kitaplarını, İnsancıklar sözleri ve alıntılarını, İnsancıklar yazarlarını, İnsancıklar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kimseye yük olmamak bir ahlak dersidir.
Ne kadar garip,bir zamanlar bize kötü gelen,bizi kızdıran olaylar bile birer anıya dönüşünce bütün kötülüğünü kaybediyor. Sanki geçmişin hayalinde bir çekicilik,sevimlilik kazanıyor.
Sonuç da gerekirse yalan da söylemek lazım!
Çok tuhaftı! Ağlayamadım; ama ruhum paramparça olmuştu.
Sayfa 72Kitabı okuyor
Başım ağrıyor. Kafamda garip garip düşünceler var, sanki onlar da ağrı yapıyor gibi.
Mutsuzluk bulaşıcı bir hastalıktır.
Çok tuhaftı! Ağlayamadım; ama ruhum paramparça olmuştu.
Sayfa 72Kitabı okuyor
Hatıralar mutlu olsun,kederli olsun,hep acı verir;en azından benim için öyle;amma bu acı tatli bir acı.
Her şeyden çok aşırı etkileniyor kalbiniz; bu yüzden de hep mutsuz bir insan oluyorsunuz.
Yoksul insanlar doğuştan kaprisli olur. Bunu daha önce de hissetmiştim, ama artık daha çok hissediyorum.
Hep gülümsüyordu, ama ağır, tuhaf bir şekilde, sanki ölmüş gibi gülümsüyordu..
Hatıralar mutlu olsun, kederli olsun, hep acı verir.
Sayfa 63Kitabı okuyor
“Ah, ne yapacağım, ne olacak benim kaderim? Çok ağır geliyor benim böyle bir bilinmezlikte olmam, bir geleceğimin olmaması, başıma ne geleceğini tahmin edememek. Geriye bakmak da korkutucu. Orada hep acı var, bir hatırayla bile kalbim iki parçaya ayrılıyor. Beni mahveden kötü insanlar yüzünden sonsuza dek ağlayacağım!”
Can yayınlarıKitabı okuyor