Dilin düşünceye eşlik eden bir şey olduğunu, aktarımın bir aracı olmadığını öğrenmiştim. Sözcüklerin kendileri çoğu kez yanıltıcıdır, bir iç diyaloğa işaret ederler -ileti dip akıntısındadır, bir akış içinde yakalanan gizli bir akıntıdır, öyle ki konuşma sessizliklerin evliliğini, iç uzamın boyutlarına sevecen bir uyumu içerir. Bir insanın gerçekten içini okuduysanız onunla sözcüklerin gereksizliğini paylaşmışsınızdır.