Çünkü burada hepimiz deliyiz, deliyiz ve yalnızız. Ne ilerleme olasılığı var ne de geri çekilme; ne kazanılacak ne de kaybedilecek bir şey var. Güneş görmeyen boş bir kuyunun dibine yerleştirilmiş görünmez bir dairede volta atıp duruyor gibiyiz. Karanlıkta yazıyorum. Korkmuyorum. Ama kimi zaman, kim olduğumu anlamak üzereymişim gibi geliyor, herhangi bir yolda herhangi bir dönemecin arkasında bir asker olarak karşıma çıkıvereceğimi düşününce ürküyorum.