İsim ve Sıfat Tevhidinde Ehl-i Sünnet'in Muhaliflere Cevabı
Muhammed B. Salih El-UseymînQuotes
Ehl-i Sünnet ve'l-Cemâat; Peygamber -Sallallhu aleyhi ve sellem 'in sünnetine (yoluna) sımsıkı sarılmanın, sözde, işte ve inançta açık ve gizli olarak O'nun sünnetiyle amel etmenin gereği üzerinde birleşmiş bir topluluktur.
Ebû Hanfe'nin, "Allah'ın gökte olduğunu inkar eden kâfir olmuştur" sözünü aktardıktan sonra şöyle demiştir: "Ebû Hanîfe'nin yoluna (mezhebine) intisâb edenlerder bunu inkar edenlere aldırmaz. İnandıkları şeylerin çoğunda Ebû Hanffe'ye muhalif olan Mu'tezile ve başka gruplar, kendilerini O'na nispet etmişlerdir. İnandikarı şeylerin bir kısmında Mâlik, Şafifi ve Ahmed'e muhalefet edenler de, kendilerini bazen bu imamlara nispet edebilmişlerdir."
İmam Eş'ari kimdir;
Ehl-i Sünnetin büyük imamlarindan biri olan Ebu'l-Hasen Ali b. Ismâil b. İshak b. Salim el-Eș'arî el-Yemânî el-Basrî'ye uyanlar anlamındadır. Ebu'l-Hasen el-Eș'ari, meşhûr sahâbî Ebû Musâ el-Eș'ari'nin (Abdullah b. Kays b. Haddâr) soyundandır. Döneminde kelâmcıların imamı olan Ebu'l-Hasen el-Eş'ar, i'tikâdi konularda önceleri Mu'tezile mezhebine mensuptu. Bu 40 yıl kadar böyle devam etti. Ancak daha sonra bu görüșten vazgeçmiş ve Ehl-i Sünnet'in yolunu benimsemiştir. Bununla da yetinmeyerek Ehl-i Sünnet'in Mu'tezile'ye karşı en büyük savunucularından olmuștur. O, Makâlâtu'-islâmiyyin, es-Sifat ve er-Reddu ale'l-Mücessime gibi pek çok eser yazmıştır. Hicri 324 yılında, 330 da denmiștir, Bağdat'ta vefat etmiştir.
"Kim Allah'ı nitelerken, O'nun sıfatlarını, yarattığı șeylerden birinin sıfatına benzetirse, o Azîm olan Allah'ı inkâr etmiş olur." (el-Lâlekâî)
Allah hakkında sâbit olan tüm sıfatlar, kemâl (olgunluk) sıtfatlarıdır. Allah'a bunlarla hamdedilir ve bunlarla Allah övülür. Hiçbir bakımdan bu sıfatlarda bir eksiklik yoktur. Allah-u Teâlâ hakkında sâbit olan tüm kemâl (olgunluk) sıfatları en olgun sıfatlardır, Allah'ın kendisi hakkında reddettiği her sıfat, O'nun zorunlu olgunluğuna aykırı olan eksiklik bildiren bütün sıfatlar O'nun hakkında imkansızdır.
Ebu Hasen El-Eş'ari'nin akidesi;
Ancak Ebu'l-Hasen el-Eș'arî'ye uyanların büyük bir bölümü O'nun bu son durumunu göz önüne almamışlar ve bazı i'tikâdî meselelerde O'nun yolundan ayrlmişlardır. Ebu'l-Meân el-Cüveynî ve Ebû Hâmid el-Gazzâli bunların başında gelir.
Amelin imandan olmadığını ileri sürerek imanda Mürcie'nin, Allah'in
Allah'ın İsim ve Sıtfatlarında Tahrif
Anlam Tahrifi
Delilsiz olarak bir lafzı (sözü, kelimeyi) açık anlamı dışına çıkarmaktır. Allah'a izâfe (nispet) edilen "iki el" in kuvvet, nimet ve benzeri sözlerle anlamını değiştirmek gibi.
Nitekim Ebu Hanife şöyle demiştir:
"O'nun eli; kudreti veya nimetidir, denilemez. Zira bu takdirde sifat iptal edilmiş olur. Bu, Kaderiyye ve Mu'tezile'nin görüşüdür." (el-Fikhu'l-Ekber, sh: 59.)
"Allah gazap eder ve razı olur. O'nun gazabı; cezalandırması, rızası da; sevabırdır, denemez." (el-Fikhu'l-Ebsat, sh: 52.)
Meșhur tefsîr âlimi ve Bağdâttaki Haneflerin imamı Âlûsi, imam Ebû Hanife'nin ve diğer imamların te'vil hakkındaki görüşlerini açıklarken şunları söylemektedir;
"Senin de bildiğin gibi, büyük âlimlerin ve İslâm'ın ileri gelenlerinin çoğunun yolu teşbîh (benzetme) ve tecsîmi (cisimlendirmeyi) reddetmeyle birlikte mutlak olarak te'vîlden kaçınmaktır.