Bulunduğumuz yüksek noktada canımız emniyetteydi, ama bir boşluğun içindeydik; yaşamları ertelenmiş insanlar, geçmişleriyle ilgileri kalmamış, geleceklerinden de umudu kesmiş, güçsüz düşmüş, yalnız varlıklardık.
Ölümü seyretmekten neden derin bir memnuniyet duyuyorum? Hayatta kalmanın verdiği gurur mu bu? Bir zayıflığın gizlenmesi mi yoksa... Ölüm beni hep gülümsetmiştir.