İslam Dünyasına Siyasi Bakışlar
Asaf HüseyinSözler ve Alıntılar
İslam Dünyasındaki Siyasi Değişim Araştırmasına Yaklaşımlar
Modernleştirme perspektifi, İslam dünyasında işleyen en kuvvetli Güçler -modernleştirmenin başını çeken siyasi partiler, orta sınıflar, Ordu ve bürokrasi gibi- üzerinde odaklaşıyor.
Marksist perspektif, üretim tarzının şekillendirdiği sınıf teşekkürünü Odak alıyor.
Neo Marksist perspektif, Global emperyalizmin dünyayı Merkez ve çevre bölgelerine nasıl bir böldüğü,çevreyi az gelişmişliğe nasıl ittiği konusunu vurguluyor.
Elit perspektif, iktidarı ellerinde toplayan ve İslam dünyasındaki sosyo-politik değişimlere öncülük eden fertleri klikleri ve hanedanları ele alıyor.
Ideolojik perspektif, politik düzeni tadil etmeye veya dönüştürmeye sık sık teşebbüs eden ve böylece İslam dünyasında hep bir çatışma sebebi olan ideolojilerin rolünü araştırıyor.
Bunlara bir de İslami perspektif eklendi, çünkü daha önce de açıklandığı gibi, İslamiyet kendisine özgü bir dünya görüşüne sahiptir. Fakat bu tür analizler, İslam dünyasının politik analizini yapan kitapların çoğunda verilmemekte. Batılı akademisyenler özellikle İran'daki İslami devrimden sonra İslamiyet'in politik gücüne ilgi göstermeye başladılar. İslamiyet'in politik yönü İslami ilkeler üzerine kuruludur ve İslamiyet'e bağlılık politikleşmeyi gerektirdiği gibi tabiilerini politik eylemde bulunmaya da sevk eder. İslam dünyasının politik perspektifleri hakkındaki bir kitapta bu noktanın gözardı edilmesi büyük bir yanlışlık olur. Zira İslamiyet'in politik gerçekliği çoğu Müslüman toplumların politik bağlamında mevcuttur.
Iz yayıncılıkKitabı okudu
Temsil partileri farklı politik görüşleri temsil eden partilerin rekabetine izin verirken, dayanışmacı partiler tekelci olup muhalefeti ortadan kaldırmayı amaçlıyor. La Palombara ve Weiner ise partileri 'uyumcu' ve 'mobilist' şeklinde sınıflıyor. Uyumcu partiler millî bütünleşmeyi hedeflemekte ve diğerine göre çok daha fazla etkin sayılmakta.
Sayfa 64 - İzKitabı okudu
Stoakes'a göre, Ortadoğu, ideoloji politiğinin yatağı olmuştur.
Sayfa 164 - İzKitabı okudu
Fakat, Vahhabi devrimcileri hanedanın İslâm yolundan saptığını düşündüğünden, İslamiyet Suudî devletine hâlâ bir tehlike oluşturuyor. Vahhabi devrimcileri 1979'da iktidarı ele geçirme girişiminde bulunduysa da, hareket ezilmedi. Krallığın sağlamlığı yöneticilerinin birliğinde yatıyor, fakat hiziplere bölünmeleri halinde, monarşi iç ve dış güçler karşısında zaafa düşürülecektir.
Sayfa 145 - İzKitabı okudu
Frank'a göre, kapitalizm bir üretim tarzı olmayıp "çoğunluğun artıdeğerine elkoyulması ve bunun azınlık tarafından temellük edilmesi (sahiplenilmesi)dir."
Sayfa 92 - İzKitabı okudu