İslam, Laiklik ve Aydınlanma Savaşı

Milletvekili olamadı diye bu Cumhuriyet'e düşman oldu..

Bu dönüşüm konusunda Sadettin Elibol şunları yazıyor: "1946 seçimlerinde CHP genel sekreteri Memduh Şevket Esendal'ın İsmet Paşa'ya sunduğu aday adayları listesinden adı silinmeseydi Necip Fazıl'ın şiiri böyle gelişir miydi, dolayısıyla şiirinin iklimini kurma mücadelesi içine girer miydi? Herhalde -Gazi'nin vefatı dolayısıyla yazdığı yazılarda 'kuruluş esprisine' uygun bir profil çizmesine rağmen- adının İsmet Paşa tarafından kırmızı kalemle çizilmesi büyük şairin hayatında tam bir dönüm noktası olmuştur." Hece dergisi, 2005, Ocak, NFK özel sayısı, s. 556.

Sayfa 211 - Yordam KitapKitabı okudu

Reklam

Erkan Uluğ

Sözde "üstad" özde tam bir kıskanç çocuk...

Necip Fazıl bu tarihe kadar CHP ile de ilişkilerini sürdürmüş, ancak 1941 seçimlerinde adının CHP aday listesinden silinmesi ile radikal bir İslamcılığa yönelmişti.

Sayfa 211 - Yordam KitapKitabı okudu

Erkan Uluğ

Kendisi hep Batılı eserleri okuyor, insanımıza da okumayın diyor...

Necip Fazıl Kısakürek tüm hayatı boyunca Arvasi Efendi'den büyük bir saygıyla söz etmiştir. Bununla beraber yazarın eserleri incelenirse neredeyse tüm referanslarının Batılı kaynaklar olduğu görülür. Yazdıklarında Arvasi'den ya da ünlü İslam düşünürlerinden alıntılar çok azdır. Gerçekten de genç Necip, okuma hayatına Michel Zevaco ve Alexandre Dumas ile başlamış; Amerikan Koleji'nde öğrendiği İngilizceyi ilerlettikten sonra "Lord Byron, Oscar Wilde, hatta Shakespeare'i" asıllarından okumuş; roman denilince de Paul ile Virginie'yi, Graziella'yı, Marcel Proust'u, Tolstoy'u, Dostoyevski'yi anmıştır. Puccini müziği, Max Linder filmleri ve babasıyla Tepebaşı Tiyatrosu'nda seyrettiği ve "tek seyredişte adeta ezberledim" dediği Çardaş Fürstin opereti de anıları arasındadır. Ya Osmanlı yazar ve sanatkarları? Necip Fazıl bu konuda gayet açıktır: "Türk muharrirlerinden hiçbiri beni sarmıyor." (s. 158)

Sayfa 209 - Yordam KitapKitabı okudu

Erkan Uluğ

Buna zeki demişler, kendisini bir halt sanmış garibim :D

Necip Fazıl daha çocukluk yıllarından itibaren bir "üstün yaratık" muamelesi görmüş ve kendisi de buna inanmıştı. Anılarında, "Herkesçe teslim edilen zekam," der, "yakınlarımı öylesine ürkütmüş ve kaygılandırmıştı ki nazar değmesin diye sık sık tütsülerden atlatılır olmuştum". (s. 72) Aynı şekilde, henüz sekiz on yaşlarındayken kendi kendine, "Bu dünyada acaba benden daha derin duyan ve düşünen ikinci bir kimse var mı?" diye mırıldandığını da anımsar. (s. 74) Ne var ki şair bu aşırı özgüven duygusunu takıntı haline gelmiş bir ölüm korkusuyla birlikte yaşamakta ve bir yandan övünürken öte yandan da kendisine "ruh dünyasının kapılarını açacak" bir "mürşid" aramaktadır. Ve bu koşullarda kendisini anlayan ve "Keşke bu kadar zeki olmasaydın!" diyerek yaralı egosunu okşayan Arvasi Efendi, karşısına adeta biçilmiş bir kaftan olarak çıkmıştır.

Sayfa 208 - Yordam KitapKitabı okudu

Erkan Uluğ

Yalayacak g*t aramış ve bulmuş...

Öyle ki, Necip Fazıl daha sonraki bir şiirinde Arvasi'yi, "Bana yakan gözlerle bir kerecik baktınız; ruhuma büyük, temel çivisini çaktınız," diye anacak, O ve Ben adlı eserinde de, "Kurtarıcım, müjdecim, mürşidim, şeyhim, nurum, ruhum, canım, efendim, topyekun hayatım!" dediği Vanlı mürşidine, "Ebediyen köpeğin olarak kendi köpekliğimden çıkayım; insan olayım!" diye yalvaracaktır. (s. 255)

Sayfa 207 - Yordam KitapKitabı okudu