Bütün dünyada halklara afyon olmaya elverişli bir din bulunsa dahi bu din asla, bütün şekilleri ve türleri ile zulme karşı mücadele eden, zulmü kabul edenleri de en kötü bir cezaya uğratılmakla korkutan İslam dini olamaz.
İslam idealizmin kötü anlamı ile ideal bir düzen değildir. O, katıksız pratik bir düzendir.İnsanlık onu bir defa uyguladı. Bugün ise 1300 yıl öncesinde onu uygulayabileceği düzeyden daha ileri derecede uygulama kudretine sahiptir.
Şehvetlere dalan kimse, ilk anda hayatın lezzetlerini başkalarından daha iyi tattığını zanneder. Lâkin bu hatalı zan biraz sonra onu, kurtuluşu olmayan bir kölelige ve huzur bulunmayan bir yorgunluğa teslim eder. İnsandaki şehevi arzular, hiç bir vakit üzerine fazla eğilmekle doyan şeyler değildir. Böyle yapıldığı takdirde sadece onun arzusu daha da artar. en sonunda kendisine esir düşen kimseye tam bir meşguliyet olur. İnsanın bütün gayesi, şehvetin çağrılarına icabet olduğu zaman içine düşeceği değersizlik bir tarafa artık şehvetin tazyikinden kurtulmağa da muktedir olamaz. Hayatın ilerlemesi, beşeriyetin yükselmesi, insanın hür olarak çalışabilmesi ancak şehevi içgüdülerin baskısından kurtulmakla kabil olur
Muhammed Kutup, hayatıma fikirsel ve aksiyon olarak yön veren bir insan olduğundan onun bu kitabı üzerinden değil genel olarak incelemek gerekir.
İlk "Din nedir?"kitabını bitirdiğimde bu adamın üniveristelerde ders olarak verilmesi gerektiğini düşündüm ve daha önce nasıl farketmediğimi düşündüm... Bütün kitaplarını okuma hedefim var ve onu iyi analiz edip notlar alıp paylaşmak istiyorum