öncelikle belirtmeliyim ki beklentimin çok üzerindeydi. Bosna Hesek sokaklarında Sırpların Türk düşmanlığı nedeniyle ailesini, çocukluğunu kaybeden Haris'in hikayesini okudum. Gözlerim dolmadı desem yalan olur. Issız perondaki bekleyişleri...
Neyla'nın yaşadıkları...
Ne demeliyim bilemedim. Kitabı şimdi bitirdim ve şuan bir boşlukta hissediyorum kendimi. Haris'in o öfkesini, yalnızlığını, hırçınlığını ve umutsuzluğunu o kadar iyi anlıyorum ki...
Kitabı gerçekten çok sevdim.
