Osmanlı Devleti’nde medreseler, idarî ve adlî memurlar yetiştirmesinin yanı sıra uzun yıllar ülkenin öğretmen ihtiyacını da karşılayan eğitim kurumları olmuştur. Tanzimat dönemi ile birlikte eğitim sisteminde ciddi değişikliklerin yaşanması modern tarzda eğitim verecek kadroların yetiştirilmesi problemini doğurmuş ve bu kapsamda 16 Mart 1848 tarihinde rüşdiyelere öğretmen yetiştirmek için İstanbul’da Dâruluallimîn açılmıştır. Bu okula 1868 yılında sıbyân (ibtidâiyye), 1876 yılında ise idâdî (âlî) şubeleri eklenmiştir. Her ne kadar bazı dönemlerde kesintiye uğrasa da XIX. Yüzyılın son çeyreğinde İstanbul dışında da açılmaya başlayan Dâruluallimînler, memleketin öğretmen ihtiyacının karşılanmasında aslî kaynak olmuştur.1848-1924 yılları arasında hizmet veren İstanbul Dâruluallimîni Ahmed Cevdet Paşa, Mizancı Murad, Selim Sâbit, Jan Aristokli, İsmail Hakkı İzmirli, Mustafa Sâtı, Ali Reşad, Selim Sırrı Tarcan, İhsan Sungu, İbrahim Alâaddin Gövsa, İsmayıl Hakkı Baltacıoğlu, Muallim Cevdet İnançalp, İhsan Şerif Saru gibi meşhur öğretmenlerin ders verdiği önemli bir meslekî eğitim kurumu olmuştur. İstanbul Dâruluallimîni’nde sağlam bir meslekî ve ahlâki eğitim alan ve bu kurumdan mezun olan öğretmenler, mesleklerine başladıklarında bir taraftan çocukları talim ve terbiye ederek memlekete aydın ve müteşebbis nesiller yetiştirirken diğer taraftan da halkın bilinçlendirilmesine katkı sağlayacak çalışmalar yürütmüşlerdir.
