Kurgu boyunca gerilimin havada asılı durduğu ve merakla elimden bırakamadan okuyup bitirdiğim bir kitap oldu. Diğer okurlarında yorumlarında değindiği gibi, çoğu kişi ilk yüz sayfada olayın temelini çözecektir. Ben bunun sebebinin, yazarın bilinçli olarak saklamaması olduğunu düşünüyorum. Bence yazar asıl suçlu kim düşüncesinden ziyade, her karakterin oyunu nasıl oynadığını ve manipülasyonları görmemizi istiyor.
Zaten kitabı keyifli kılan da bu. Bir yandan yavaş yavaş sırlar açığa çıkıyor, bir yandan da herkesin hamlelerini izliyoruz. Yazar, biraz oraya biraz buraya şüphe kırıntıları serpiştiriyor ama hikayenin nereye gittiğinin de farkındayız. Hani denir ya gözünle görmeden inanma diye. Burada ise gözle görünenin de ne kadar yanıltıcı olabileceğinin üzerinde durulmuş.
Arka kapakta yazarın sürpriz sonlu hikayeleriyle tanındığı belirtilmiş. Bu kitap için katılıyorum, çünkü son sayfaları iki kere okudum. Gerçekten de hiçbir şey göründüğü gibi olmayabiliyor. İki yönlü bir hikayeye tek taraflı bakınca benim gibi, ben bunu nasıl böyle algıladım ki deyip tekrar okuma ihtiyacı hissedebiliyorsunuz.
Psikolojik gerilim sevenler, bana şöyle psikolojik sorunlu karakterler verin hep beraber oyunu çözelim diyenler buraya. Ben çok beğendim, tavsiyemdir.
