İtirafçıların İtirafları
Yalçın KüçükQuotes
Ölüm, yaşayanlara cezadır. Ölüm cezası yaşayanlara veriliyor. Her büyük İtiraf olgusundan önce, ölüm, toplumsal olarak İnfaz ediliyor. Her büyük itiraf olgusundan önce ölüm bir ayin olarak sunuluyor. Ölüm ayininden çıkan korku, bir eter türünden topluma yayılıyor ve en sığ beyinleri taşıyan vücuttaki yüreklere en büyük hızla nüfuz ediyor. Korku ve sığlık İtirafçıyı oluşturan determinantlar olarak beliriyorlar.
İtirafçı, korku İle, kendini kusan adamdır. İtirafçılık, Cumhuriyet Tarihi’nde, TKP Genel Sekreteri Vedat Nedim İle başlıyor.
İdam Cezasına Dair
Savaşı anlıyorum. Öldürmeye dayanıyor. Sınıf savaşını okuyorum ve yazıyorum. Sınıf savaşında ölmeyi ve öldürmeyi de anlayabiliyorum. Ancak soğukkanlılıkla tartışarak, bir kez daha tartışarak, bir üst kurulda tartışarak, bakanlar kurulunda tartışarak, parlamentoda tartışarak, örgütlü toplumsal yaşamın en üst noktasında imzalanıp mühürlenerek, bir tür törenle ve bir kimseye önceden tarihini ve zamanını haber vererek bir kimsenin canını almayı anlayamıyorum. Bana çok ilkel geliyor.
Her tür idamı reddediyorum.
Sayfa 139 - Haziran Yayınevi
İtirafçı itirafa doyamıyor. Polise anlatıyor, savcıya anlatıyor, tutuklanmak üzere önüne çıkarıldığı yargıca anlatıyor. İtirafçıların hepsi böyledir; eksik kalmasın istiyorlar ve eksik bırakacakları bir noktayı düşünmek uykularını kaçırıyor. Koğuşta uyuyamıyor. İdamla yargılanan uyuyor; itirafçı uyuyamıyor.
Sayfa 110 - Haziran Yayınevi
İtirafçılık mesleğinin insanlık onuruna ters düştüğünü ve hukukun temel ilkelerine aykırı olduğunu düşünüyorum. Bir sanığın başkalarını ihbara ve suçlamaya zorlanması insanlık ilkelerine ters sayılmalıdır; tahliye vaadi ile insanları birbirini suçlamaya zorlamak insanlığın kazanımlarına aykırı düşüyor.
Tehditle suç işletmek ile tehditle suçlamaya zorlamak arasındaki mesafe çok mu uzun; sanmıyorum. Suçladığı zaman tahliye edebilmek, suçlamadığı zaman hapiste tutmak anlamına geliyor; suçlamamayı cezalandıran bir rejimi zor düşünüyorum.
Sayfa 109