İtiraflarım
Lev Tolstoyİtiraflarım Sözleri ve Alıntıları
İtiraflarım sözleri ve alıntılarını, İtiraflarım kitap alıntılarını, İtiraflarım en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
" İnsan, bildiği şeyi bilmeye son veremez. "
Hakikat hayatın anlamsız olduğuydu.
Sayfa 29 - Yason YayınlarıKitabı okudu
Neden yaşamalıyım, yani benim bu aldatıcı, fani yaşamamın ne gibi gerçek ve kalıcı bir sonucu olacak? Bu sonsuz evrende benim sonlu var oluşumun ne gibi bir anlamı var?
Sayfa 67 - Yason YayınlarıKitabı okudu
… ve bütün deliler gibi ben de kendim dışındaki herkese deli diyordum.
Sayfa 21 - Yason YayınlarıKitabı okudu
Gene içimdeki o varlık pınarı kurudu da ben ümitsizliğe kapıldım ve kendimi öldürmekten başka çarem olmadığını düşündüm. İşin en kötü tarafı da kendimi öldüremeyeceğimi hissediyor olmamdı.
Sayfa 87 - Yason YayınlarıKitabı okudu
Ne istediğimi kendim de bilmiyordum; hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum, ama gene de hayattan bir şeyler bekliyordum.
Sayfa 30 - Yason YayınlarıKitabı okudu
İlerlemenin kendisi de hakem olamaz. Hakem benim yüreğimdir. Hakem kendimdir.
Sayfa 22 - Yason YayıncılıkKitabı okudu
"Hayat," dedim kendime, "Anlamsız bir kötülükten ibaret, bu kesin. Ancak bugüne kadar yaşadım ve hâlâ da yaşıyorum,
bütün insanlık da bundan önce yaşadı ve bugün de yaşamaya devam ediyor. Bu nasıl oluyor? İnsanlık niçin var oldu, var olmamak mümkünken. Hayatın anlamsız ve kötü olduğunu anlayacak kadar akıllı bir tek ben ile Schopenhauer mu var?"
Böylelikle bilimler arasında yaptığım gezinti beni ümitsizlikten kurtarmak şöyle dursun, var olan ümitsizliğimi daha da güçlendirmişti. Bilginin bir türü var oluş sorusuna bir cevap getirmiyordu; öbür türü ise soruya verdiği doğrudan yanıtla benim varmış olduğum sonucun bir hatanın ya da hastalıklı bir kafanın meyvesi olmadığını,
tam tersine benim doğru düşünmüş olduğumu ve düşüncelerimin insan aklının en güçlülerinin varmış oldukları
sonuçlarla çakıştığını göstererek içinde bulunduğum çaresizliği onaylamış oluyordu.
Yüreğimi bilgeliği bilmeye adadım, deliliği ve budalalığı bilmeye.
Bunun da ruhuma sıkıntı verdiğini gördüm.
Büyük bilgelikte büyük keder olur ve bilgisini artıran kederini de artırır.