İvan İlyiç'in Ölümü
Lev TolstoyQuotes
“Onun başına gelen şey, insanın trende geri geri giderken ileri gittiğini sanması, sonra birden gittiği asıl yönü anlaması gibi bir şeydi.”
Sayfa 109Kitabı okudu
Onun başına gelen şey, insanın trende geri geri giderken ileri gittiğini sanması, sonra birden gittiği asıl yönü anlaması gibi bir şeydi.
Sayfa 108 - KoridorKitabı okudu
“Kurtulamayacağını bile bile, celladın elinden kurtulmak isteyen ölüme mahkûm biri gibi mücadele ediyordu..”
Sayfa 107Kitabı okudu
Böylesine anlamsız ve iğrenç olabilir mi hayat? Hayat bu kadar anlamsız ve iğrençse, o zaman niye ölünüyor; hem de acılar çekerek?..
"Tepeye tırmandığımı sanırken yokuş aşağı gidiyormuşum. Gerçekte olan buymuş. Toplumun gözünde yükseliyordum ama yükseldiğim ölçüde de hayat ayağımın altından kayıyormuş...
Hadi bakalım şimdi de ölmeye hazır ol!"
Sayfa 94 - KoridorKitabı okudu
Orada, geride bir yerlerde, hayatın başlangıcında aydınlık bir nokta vardı, sonra her şey gittikçe ve büyük bir hızla karanlığa gömülüyordu
Sayfa 99 - KoridorKitabı okudu
Yalnız kalan İvan İlyiç acıdan daha çok, en az onun kadar korkunç olan kederden inledi. Hep aynı şey, sonra yine aynı... Bitip tükenmek bilmeyen geceler ve gündüzler.
Sayfa 80Kitabı okudu