İvan İlyiç hayatı boyunca statü ve mevki peşinde koşan başarılı , çalışkan , neşe dolu bir karakter. Ama çoğumuz hiç aldırmadan makam peşinde koşmaktan çoğu şeyleri unutuyoruz.
İnsanların gözünün önünde yükselirken hayatı da bir anda kayıp gitti. Ölüm sağlıklıyken hiçbirimizin aklına gelmez ta ki başımıza belli başlı olaylar gelinceye kadar.
Türkiye de bile hatta dünyanın her yerinde böyle karakterler mevcut diyebiliriz.
Ayrı yeten insanların acımasızca alay etmeleri , kendilerini düşünmeleri , hasta olan bir insana karşı pervasızca davranmaları zaten herşeyi açıklıyor.
Bu genişlik galiba sadece bu ailede var neredeyse zil takıp oynayacaklar.Sadece onu anlamalarını bekliyordu ama öyle bir şey mümkün olmadı. Böyle olunca da fiziksel acıdan daha öte şeyler hissetti kendisinde. Bunu da anlamış olduk. İyi ki okumuşum diyorum
Bu arada kitap yorumlamakta çok fazla iyi değilim hatalarım olacaktır onun için kusura bakmayın arkadaşlar .
