Çoğumuz zamanında yaptığımız bazı şeyleri değiştirmek ister. Örneğin sevdiğimiz birine söylediğimiz o ağır kelimeleri geri almak, seçtiğimiz bölümü değil de o hep aklımızın köşesinde kalan bölüme yönelmek.. Osokin de 12 yıl öncesine dönmek istiyor, hayatının kırılma noktasına. Sonrasını çok daha iyi bir hale getirebileceğine inanıyor. Şans mı demeli kader mi, isteği kabul oluyor genç Osokin'imizin. Tam da bu noktada oklar bize, okura, dönüyor: Sizce değiştirebilecek mi Osokin bugününü, geçmişe dönerek?
Elbette temennimiz onun mutluluğundan yana. Peki Uspenski'nin son sözü ne olacak dersiniz?
.
Ezoterizme karşı bilgim genelde batıni temelliydi. Pyotr Demyanoviç Uspenski'nin bu eseri ise ezoterizmi biraz daha araştırmamı sağladı. Çünkü İvan Osokin'in Hayatı sadece bir gencin seçimlerine odaklanmıyor. Çok daha derinlere çekiyor bizi, bir nev'i girdapta buluyorsunuz kendinizi. 'Hadi baştan alalım hayatı!' değil, 'hayatı başa saran bizler miyiz?' sorunsalı.
Ebediyet, varlık ve yokluk.
.
Benim için öyle keyifli bir okumaydı ki, bilhassa son yirmi sayfa..Osokin'i, Uspenski'yi tanımak kendimi şanslı hissettirdi. Evet evet, şanslı! Sebebi, içsel sorularımı tekrarlatmasından, unutmanın kolaylığına kaçışımı hatırlatışından.
.
Kısacık oluşuna aldanmayın, İvan Osokin'in size de gösterecekleri vardır elbet, bir bakın!
.
Ekin Uşşaklı çevirisi, Andre Kertesz kapak fotoğrafıyla~
