Dehşetten donmuş bir halde otururken, önünden geçen insanların ve kendisine yöneltilen bakışların farkındaydı. Sabah saat dörtte uyandığından beri yükseliyordu bu içindeki korku... Zaman kaanabildiğine şükrediyordu, böylece adliyeye geldiğinden beri güç toplamıştı... Gözlerini kırpmadan önüne bakarken, kendi kendine tekrar neden burada olduğunu sordu. Nasıl olmuştu bu? Onun, Harry Blenheim'ın başına nasıl gelmişti böyle bir şey? İyi bir adamdı, Harry Blenheim... Birkaç ay öncesine, kendisine olan saygısını yitirene dek o da aynı kanıdaydı.

Sayfa 11

İyi Bir Adam Catherine Cookson