Yine hoş,ruhumu dinlendiren ve çok kısa bir zamanda bitirdiğim bir kitapla geldim. Sevgili okurlarım, hayata biraz ara verip kısa sürede okuyabileceğiniz tarzda bir kitap. Belki basit anlatımlı gelebilir size fakat yazarımız duru bir su gibi akan anlatımıyla bizi hem hayrete sürüklüyor hem de merhametin nasıl elimizden tutup aşılması güç yakalara taşıyabileceğini gösteriyor. Kurgusu,dili ve dünyası gayet etkileyici bir yapıt. Bu eserin zihninize attığı soruları bir zaman aklınızda dolaştırarak yeni sorulara ve cevap arayışlarına yelken açacaksınız.
Bir kadına ne verirseniz,onu daha da büyük hâle getirir. Ona su verirseniz, size bir çocuk verir; ona bir ev verirseniz, şişe bir yuva verir; ona sebze verirseniz, size yemek verir. Ona bir gülücük verirseniz, size kalbini verir. Kendisine verileni çarpıp çoğaltarak geri verir.
”Oku! Yaratan Rabb’inin adıyla oku. O Rabbin ki seni bir kan pıhtısından yarattı. Oku! Rabbin, en büyük kerem sahibidir. O, sana kalemle yazmayı öğretti. O, insana bilmediğini öğretti. (Kur’an-ı Kerim,Alak Suresi’nden)
Anne demek varlık denektir. Yokluk karanlıklarından varlık alemine, yani dünyaya, oradan da ölümle birlikte edebî hayata değin sürecek insan türünün yolculuğunun başladığı ülkedir anneler. Varlığını hissettirir insana. “İyi ki varım!” diyebiliyorsan, “İyi ki doğdun!” diyorlarsa bu annen olduğu içindir. Çünkü tüm anneler Yaratıcının ‘Rahim’ ismine aynadırlar.
