Okuduğum her satırın anlamı çok başka. Bu kitap ruhuma şifâ oluyor. Sanırım alıntıları buraya yazmak yerine daha çok kendi benliğimle bütünleştirmeye çalışacağım.
"Düşen ağaca balta vuran çok olur," demiş ya atalarımız, ben de naçizane şöyle diyorum kendime,
"Düşsen de yaranın dilinden anlamayacak kimselerin yanında yaranı gösterme, acını belli etme. Dişi kıran, pirince en çok benzeyen beyaz taştır ve o beyaz taşlara dikkat et."
Okuyan birini sohbetinden tanıyabildiğin o seviye ve göz ışıltısı… Kalabalıklar içinde ne kadar yalnızız Allah’ım… Anlayış ve empatinin yokluğu ateşler içinde tir tir titretiyor benliği…
Muhabbete hasret göçüp gidenlere eklemeyesin bizi.. Sevdiklerine sevdir, sevdiklerinle sevindir.. Öyleleriyle hemhal eyle… ❤️📚
#vakitlerdenokumak