Önümde İzdihamın iki sayısı, 40 ve 45. Aralarında 1 yıl var. Biri birinin abisi/ablası. Yenidoğan çocuklarda ailenin tecrübesi artar fakat İzdihamda bunun tersi olduğunu hissediyorum ne yazık ki.
Sayfalar azaldı,yazarlar azaldı. Atakan Yavuz'u göremedim.Oysa ne iyi gelecekti bekleyişten sonra okumak. Kötü şeylerle başlamak olmadı. Güzel şeyler de vardı bu sayıda elbette. Bülent Parlak'ın düzyazısı, Kelimeler ve Hisler sayfası, Emine Şimşek,Hüseyin Hakan'ın yazısı.
Dergiye dair pek çok şey değişime uğradı, fiyatı hariç. Bunun için de teşekkürler. Okuyucusuna kıyamıyor İzdiham, okuyucusuda ona. Bu yüzden sitemlerimiz.
