Biz ki gerçekten iman etmiş kendini müslüman sanan zavallılarız..İman etmekle imanın tadına varmak arasında nasıl bir fark var? Ben bu kitabı okumadan önce sadece iman etmiş bir Müslüman olarak geçiniyordum. Peki bununla biter mi? Hani sevgi? Hani Aşk? Hani Muhabbet? Hiçbiri yok!
İmanın tadını almayınca ot gibi yaşayan müslümanlar olarak geçiniyoruz. Büyük bir nedeni ise Peygamber efendimizi anmamaktan geçiyor. Sözle değil tabiki. Öz ile.. Kalpten.. Sahabelerin sevgisinden bahsediyorum. O'nun aşkı ile nasıl yandıklarından. Canlarını hiç düşünmeden feda eden sahabelerden söz ediyorum. Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz, Ali, Hz, Osman, Hz. Hatice, Sümeyra, Nesibe.. Ve daha niceleri.. Onların peygambere olan sevgilerinden, aşklarından, ruhları bile secdede imiş. Gerçek imanın tadına varmanın yolu,peygamberi sahabe gibi sevmekten geçiyor. Onların mücadeleci ruhları, azimleri, aşklarını okudukça müslümanlığınızdan utanacaksınız. Zira ben utandım.