Gutenberg’in ailesi oldukça varlıklıydı. Babası Friele ve amcası, Başpiskopos’un para yapımı atölyelerinde görevliydiler ve büyük olasılıkla Johann, ince metal işçiliğini orada öğrendi. Para üretmek, altının çok dikkatli ve ölçülü dökümünü ve damgalanmasını gerektiriyordu.
Ayrıca, orada çalışanlar, metalleri, ısıyı, döküm odalarını kullanmayı iyi bilirler, boyaları ve baskı gereçlerini tanırlardı.
Johann, Başpiskopos’un darphanesinde, altın ve gümüşün para yapılmak üzere eritilip, döküm odalarında kalıplara döküldüğünü, soğutulduğunu ve sonunda cilalandığını dikkatle izlemişti. Mutlaka ilk kez orada, ileride ona para değilse de ün kazandıracak mesleğinin kokusunu almıştı.
Gutenberg, yirmi beş yıl sonra ilk kitabını basmasına olanak tanıyacak baskı deneylerine başlamıştı. Gutenberg’in bastığı bu ilk kitap, o kadar iyi basılmıştı ve o kadar mükemmele yakın bir kopyaydı ki, ilk çalışması olamazdı. O aşamada, birçok teknik sorunu artık çözmüştü ve bu yüzden baskı işi, hemen hemen dört yüz yıl boyunca aynen sürüp gitti.
