Kabus Gönderileri
Kabus kitaplarını, Kabus sözleri ve alıntılarını, Kabus yazarlarını, Kabus yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bir ev geceleri kendi tempo ve ritmiyle, kendi nefes alıp verişiyle canlanırdı. "
Sayfa 153Kitabı okudu
İblisten kaçmak işe yaramaz. Onunla yüzleşmek ve onu yenmek zorundasın. Fakat iblisi ancak ailen için güçlü olursan yenebilirsin.
Bugün dünyanın bir köşesinde bir çocuk açlıktan ölmedi mi? On dolarlık sıtma aşısını alamadığı için biri ölmedi mi? Fakat sen buna engel olacak bir şey yapmadın, değil mi? Gerekçesi de 'Benim sorumluluğum değil.' Kullandığın arabaya ödediğin parayla yüz çocuğu açlıktan kurtarabilirdin ama yapmadın. Bilim için çocukları feda etmedin. Kendi rahatın için feda ettin. İddialarını senin ikiyüzlülüğün iplemiyor. Bu bilim. Kişisel bir olay değil.
Cinayeti her gün meşrulaştırıyoruz. Savaşta öldürülen tüm o Iraklı sivillere ne diyorsun? Ya Afganlara? Sadece tali zayiat, öyle mi? Gerçek cinayet değil. Amerikalılar kendilerini daha güvende hissedebilsin diye onlar kurban edilmiyor mu? Sen yaşayabilesin diye onlar öldürülmüyor mu?
Bilim her zaman 'hezeyanlarının' peşinde koşan ve onların doğru oldığunu kanıtlayan insanlar sayesinde ilerlemedi mi? Kopernik, Pasteur, Newton, Einstein. Hepsi, başkaları imkânsız görürken doğruları bulan, hezeyanlara sahip aptallardı.
Belki de yasalar yoktur, sadece ulaştığımız sınırlar vardır. Sınırın diğer tarafındaki nokta imkânsız değil, bilinmez sadece.
Hiçbir şey masum kızları öldürecek kadar değerli olamaz. Hiçbir şey.
Nasıl bir Tanrı babalarının günahları yüzünden çocukları cezalandırırdı. Ya umursamayan ya da var olmayan bir Tanrı.
Ya Becky? Babası çıldırmış, kız kardeşini doğramış ve onu bir yerlere gömmüş zavallı bir kız olarak büyüyecekti. Küçük kızlar böyle bir olayın ardından birdenbire büyümezlerdi, değil mi?