Annen bir ayna olacak ömür boyu sana. Ne dediyse senin için, hiç sevmesen de, aslında öyle değilim ben desen de bir yandan kabul edeceksin. Onun sesi, duygusu, düşüncesi seninle bir ömür…Sanki bir “ben” varım bana söylenen,gösterilen; bir de “ben” varım benimin yaşadığı…
Clarissa bir yandan
ona yakıştırılan “bencilliği’yle mücadele ediyor, bir yandan da geçirdiği kaza sonrası travması yüzünden şarkı söylemek istemeyişi ve eni konu olumsuz birine dönüşmesiyle…
Su gibi duru, sakin, incelikli, yoğun ve samimi bir dili var…Yaşamdan konuşmak gibi…Aileden, ben olmaktan, aşktan, başa çıkamamaktan…Okuyun8️⃣
“Beni sevdiler kuşkusuz... Öylesine kötü sevdiler ki, hâlâ izlerini taşıyorum. Babamla belki bir kez eşit düzeyde oldum: Babamla yalnız kaldığım gece; o, tabutun içinde, ben ise yanı başında bir iskemlenin üzerinde... Hiçbir şey söylemiyordu ve onu kendimce sevmeme artık engel olamıyordu; artık canımı sıkmıyordu.”
“Sevgili anneciğim benim mutsuzluğum için neler feda etmedi ki bana! Beni başarısızlığa uğratmak, işe yaramaz hale getirmek ve bunaltmak için neler yapmadı ki... Yine ve her zaman, yaşantımın, işimin, tasarılarımın, beklentilerimin en yoğun olduğu anda her şeyi yüzüstü bırakıp onunla birlikte plaja gitmem ya da gotik sanatına hayran olmam gerekirdi. Ona eşlik ederdim, elbette ederdim, ağlamak ve ondan nefret etmek için, gerçekten nefret etmek için... Bencillik!
