Kadın Dehası Posts
You can find Kadın Dehası books, Kadın Dehası quotes and quotes, Kadın Dehası authors, Kadın Dehası reviews and reviews on 1000Kitap.Zamanımızın korkunç olaylarından, siyasi nedenlerden dine ve imana geri dönmemiz gerektiği sonucunu çıkaranlar bana göre en az karşıtları kadar Tanrı inancından yoksundurlar.
Arendt, Platon'dan ya da Heidegger'den kolayca çıkarsadığımız gibi, ölümün felsefenin esin kaynağı, hatta düşünmenin vazgeçilmez biricik koşulu olduğu tezine asla katılmadı. Arendt'in, ölüm durağını yadsımadan, Kant'ta, Spinoza'da ya da Nietzsche'nin "ebedi dönüşünde" neşenin, hayranlığın, "tevekkülün en yüce hali" olan amor fati'yi ararken, daha önce de gördüğümüz üzere yorulmak bilmeden geri döndüğü doğumdur.
“Hiç kimse Varlığı, aynı anda hiçliği düşünmeden düşünemez, tıpkı anlamı, beyhudeliği, abesliği, anlamsızlığı düşünemeden düşünemediği gibi.”
Heideggerci bakış açısı
Arendt aslında, "olumlu amaçlara" götüren "olumsuz araçların" kinizmini meşrulaştırabileceğini düşündüğü ve Siyonistlerin muhakemelerinde rastladığı (düşmanlarını kullanması "Siyonizm'in ilk günahıydı") bu Hegelci vizyonu eleştiriyordu.
Sıradanlık, “masumiyet" demek değildi. Eichmann'ın hikayesi asla bir masumun hikayesi değildi: Arendt ölüm cezasını destekliyordu çünkü hukuk, iyi ve kötüyü ayırmaktan aciz kişiyi değil, bu adamın işlediği suçları cezalandırmak için vardı. Dahası, ona göre kolektif suçluluk diye bir şey olamazdı, yoksa adalet ve ahlak, propagandaya dönüşebilirdi. Eichmann'a ilişkin analizinin amacı bireysel vicdanı sorgulamaktı, bu vicdanın eriyip gideceği kolektif suçları damgalamak değil.
:)
...Hegel'in yalnızlığını hatırlıyoruz: "Beni bir kişi anladı, o da yanlış anladı." Ya da Zerdüşt tarafından seslendirilen ve alt edilen Nietzsche'nin kederli kişilik bölünmesini...Arendt ise özetler: "İnsan, düşüncelerinin yoldaşı olarak içinde taşıdığı vicdanı kaybeder."