Karadeniz'i ve insanının özelliklerini bilen, gözleyen kadın yazarlarımız bu coğrafyayı öykülerine taşıdılar. Karayemiş dalları,fındık dipleri, kömür vagonları, alabildiğine yeşil yamaçları ve köpüklü dalgalarıyla, bu yurdun denizi insanına, insanı denizine benzeyen kuzeyini anlattılar.
Yağmurda ıslanmış dar sokaklardan,rüzgârda salınan mısır tarlalarından, çağıldayıp giden derelerden geçtiler; geçtikleri yerlerden sesler, kokular getirdiler. Anılar yollara, yollar Karadeniz'e karıştı. Sevinci de öfkesi de başucunda duranları; seven, özleyen, çileyi "iş" bilenleri anlatan yirmi üç kadın yazarımız, öyküleriyle bu seçkide buluştu.
İstanbul ve Ankara'dan sonra Kadın Öykülerinde Karadeniz'de bir denizin kıyısından içeriye uzanan kentlerin; yağmurla bir olup toprağı yeşertenlerin, dik yamaçları "ekili", denizi "sevgili" kılanların öyküleri yer alıyor.
