İlk günü odamı seçerek, yeni bir yere girildiği zaman oraya kendi hayatımızın sıcaklığından, benliğimizin havasından sirayet edinceye kadar duyulan üşümek hissi geçtikten, bu odada benliğimden bir nefes bırakarak tasarruf hakkını kazandıktan sonra, bastonuma dayana dayana, bir müddet için hayatın her türlü düşüncesinden, her çeşit bağlarından uzak bulunmak tatminiyle, şahsımı ancak nefsime ait görmekten bencilce bir lezzet duyarak gezmeye çıktım.