Kadın ve Erkek İlişkilerinin Psikolojisi
Mustafa TopkaraKadın ve Erkek İlişkilerinin Psikolojisi Gönderileri
Kadın ve Erkek İlişkilerinin Psikolojisi kitaplarını, Kadın ve Erkek İlişkilerinin Psikolojisi sözleri ve alıntılarını, Kadın ve Erkek İlişkilerinin Psikolojisi yazarlarını, Kadın ve Erkek İlişkilerinin Psikolojisi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sevgiyi kendi hisleri üzerinden algılayanlar karşısındakini yargılamazlar,
suçlamazlar. Anlamaya çalışırlar. İnanmayı bekleyenlerse
karşısındakinin davranışlarını takip eder, her kırılmada karşısındakinin
kendisini sevmediğini düşünür. Bu düşünce kendilerine de, ilişkilerine
de büyük zarar verir.
Karşımızdakine güvensizliğimizin temelinde, kendimize olan güvensizliğimiz
yatmaktadır. Yalnızlık, terk edilmişlik, kendini eksik,
yetersiz hissetmek gibi daha pek çok olumsuz duyguyla baş edemeyen
kişi, kendine bu duyguları hissettirmeyecek birisiyle ilişki yaşar.
Bu beklentide karşısındakine ne hissettiğinin bir önemi yoktur.
Zihni, duyguları, karşısındakinin kendisini gerçekten sevip sevmediğine
odaklanmıştır. Sevgiye inanılmaz, sevgi hissedilir.
Duygularımızı tanımadığımızda, tanımaktan kaçındığımızda duygularımızı
değil de, yaşadıklarımızı anlatırız.
cinsellik; kadında, güvenmediği sürece bastıracağı bir davranışken ,
erkekte özgüvenini tamamlama aracıdır.
Kişiler kendi kişilik yapılarındaki değersizlik, kendine güvensizlik
gibi kişisel sorunlarını cinsel işlevle ilgili soruna döndürürler. Asıl sorun
kişilik yapısındadır ve kişi kendini değerli hissetmek ya da değersiz
hissetmekten kaçınmak için cinsel kimliğini kullanır, bunun farkında
bile olmaz. Cinsel ilişki sırasındaki kendini yetersiz bulma, kendini değerli hissetme arayışının bir kişilik sorunu olduğunu, bu sorunun cinsellikle
ilgili bir problem olmadığını görmek gerek.
Karşımızdakine "Ben şu davranışından rahatsızım. " demek yerine
"Sen kadınsın/ erkeksin böyle davranmalısın. " demek, kendi duygularımızı
değil de kültürel değerleri öne çıkartmak, kendimizi duygularımız üzerinden değil de kültürel kimlikler üzerinden ifade etmek, içten
içe kendimizi değersiz hissetmemize neden olur. Böyle durumda, talebimiz
karşılansa da, biz olduğumuz için değil de kültürel kimliklerden
dolayı karşılandığı için, kendimizin gerçekten önemsenip önemsenmediğini
göremeyiz. Bu durum hem ilişkinin derinleşmesini, hem
de kendilerini ilişkide değerli hissetmelerini engeller.
zihnimizdeki karşı cins algısından, o algıyla ilgili ön yargılarımızdan
olabildiğince kendimizi uzaklaştırmamız, karşı cinsle iletişimimizi
iki insan arasındaki iletişim üzerine oturtmamız gerekir.
İlişkilerde doğrular değil, duygular vardır. Herkesin kendine
göre doğruları, yargıları vardır. Bir terapist bile olsak, hepimiz
kendi sübjektifliğimizden yola çıkarak yorumlar yaparız.
İlişkiden gerçek anlamda haz alabilmek için , ihtiyaçlarımızla
değil, ilişkinin bize verdiği mutlulukla bağlanmamız gerekir.
Bizim birine bağlanmaya çalışmamız yerine, karşımızdakinin verdiği
değerle bizi ilişkiye bağlaması gerekir.
Biz kendi başımıza
mutlu olmayı beceremiyorsak, başka birinin varlığıyla
mutlu olamayız.