Kadın ve Manzara
Stefan ZweigKadın ve Manzara Gönderileri
Kadın ve Manzara kitaplarını, Kadın ve Manzara sözleri ve alıntılarını, Kadın ve Manzara yazarlarını, Kadın ve Manzara yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sanki yağmur gözeneklerimden içime sızıyor ;rüzgar göğüs kafesimin içinde esiyor gibiydi, kendimi deneyimlediğim o anda yapayalnızmışım gibi hissetmiyordum artık : Doğanın bu taşkınlığında ben; dünyaydım, kasırgaydım, yağmurdum, geceydim, tabiatın ta kendisiydim..
Sayfa 43Kitabı okudu
İçimde huzursuzluğun küçük bir kıvılcımı titreşirken ruhumdakini de cezbediyor ama yakıp kül etmiyordu.
Her şey bana acı veriyordu.
Bekledim.... Bekledim ama hiçbir şey olmadı.
Üzerime bir unutkanlık, kutsanmış bir sarhoşluk çöktü...
Ben doğanın bu taşkınlığında dünyaydım, kasırgaydım, yağmurdum, geceydim, tabiatın ta kendisiydim..
Hissettiğim öfkeydi, anlamsız bir heyecanın baygınlığı, hayal kırıklığı ve ihanet duygusunun yarattığı büyük bir öfke.
"Bütün bu insanlara bakmak zorunda olmak, ben içten içe yanarken onları böylesine sakin, rahat ve sükût içinde oturduklarını görmek içimi nefretle dolduruyordu.."
Dünyayla benim aramdaki duygunun ince zarı parçalanmıştı..