Gözlerin yalnızlığını unuttuğumuzdan olsa gerek,bakışımızı hep kaçırmaya alıştık seninle.Olup bitenden saklandık kendimize.Bazen de yalnızlık diye bildiğimiz gidenmiş oysa.Yağmur indiği toprakta da ıslanabilirmiş.
Ben seni konuşmalıyım,Karacaoğlan gibi,Pir Sultan Abdal gibi sevdayı konuşmalıyım.Sen;Yunus gibi düşmelisin yollara..Han odalarında uyuduğun geceyi kucaklamalısın hikayemiz kirlenmeden..