Most Liked Kadınların Tarihi 5.Cilt Quotes
You can find Most Liked Kadınların Tarihi 5.Cilt quotes, most liked Kadınların Tarihi 5.Cilt book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Gaz kullanılmadan önce, yüz binlerce Yahudi, çoğunluğu toplu kurşuna dizilerek, zaten öldürülmüştü. Bunu yapan ss'ler, özellikle kadınlar ve çocuklar kurşuna dizilirken epeyce “psikolojik güçlük” çekmiş görünüyorlar. Himmler ve Eichmann'ın bile, aralarında kadınların ve çocukların da bulunduğu idamları izlerken mideleri bulandı. 1941'in sonunda sadece kitlesel katliamı hızlandırmanın bir yolu olarak değil, ss'leri büyük ölçüde toplumsal cinsiyete özgü kuruntularından kurtarmak için “uygun bir yöntem”, kan dökmeye “insani” bir alternatif gerekli olduğu için de gaz teknolojisine geçildi.
Savaşın kurban seçiminde adalet yoktu.
Nasyonal sosyalist kısırlaştırma politikası, “değersiz yaşamı imha”ya yönelik bir adımdı (ötenazi, ya da “eylem T4”). Bu adım 1939'da atıldı ve sonunda çoğunluğu psikiyatri kliniklerinde yatan 200.000 kadar hasta, yaşlı ve engelli, “iyileşmez” diye seçildikten sonra öldürüldü. Yahudi hastaların tümü seçime tabi tutulmadan öldürüldü.
Himmler, kadın kurbanları kendi soykırım tanımının merkezine oturtarak daha da ileri gitti: “Bir köyde partizanlara ve Yahudi komiserlere karşı harekete geçmek zorunda kaldığımda o zaman ilke olarak bu partizanların ve komiserlerin kadınlarını ve çocuklarını da öldürme emrini verdim… İnanın bana, bu emrin verilmesi ya da uygulanması mantıksal olarak düşünüldüğü kadar kolay ve basit değildi... Fakat ilkel, ezeli, doğal bir ırk mücadelesine giriştiğimizi kabul etmeliyiz.”
Kısırlaştırma 400.000 acil vakayla başlamak ve sonun da 1,5 milyon kişiyi kapsamak üzere “etnik bünyenin kademeli bir biçimde temizlenmesini sağlamalıydı”. Yaklaşık 250 özel kısırlaştırma mahkemesi kuruldu. Nazileştirilen tıp kurumuna, yasayla ve devlet denetimi altında kısırlaştırma adaylarını arama emri verildi. Başarısı sınırlı da olsa, Almanları doğumculuk karşıtlığının zorunluluğuna ve yararına inandırmak için büyük bir propaganda kampanyası başlatıldı. Tarihte hiçbir devlet doğumculuk karşıtı bir politika izlemek üzere teoriyi, propagandayı ve siyasal-kurumsal pratiği bu oranda birleştirmemişti; “kitlesel cinayetin habercisi”.
Geçmişte erkekler düşmanla savaşmaya gittiklerinde, kadınlar sofuca evde beklemişti. Ne var ki, şimdi erkekler bırakıyor, kadınlar devralıyordu, kamusal sorumlulukları omuzluyor ve savaş makinesini işler durumda tutuyorlardı ve cephedeki birlikler, boynuzlu, beş parasız kalkmaktan korkuyorlardı.
Bazı ilişkiler sadece aşk acılarını keskinleştirmekle kalmayıp, aşk düşüncesinin aptalca görünmesini de sağlayan yaygın ölüm saplantısına yenildi.
1. Dünya Savaşı’nda:
Birleşik Devletler dışında tüm savaşm Hükümetler, İngilizlerin Ayrılık Ödeneği dediği, göreneksel ve meşru karılara ödenen ve miktarı çocuk sayısına göre değişen bir ödenek saptadılar. Savaşın ilk günlerinden son günlerine kadar ödenen İngiliz ödeneği oldukça cömertçeydi; gerçekten de bekar bir kadının ortalama ücretinden biraz yüksekti. Ne var ki, Almanya ve Fransa bu ödemeleri bir sosyal yardım biçimi olarak görmekte inat etti ve dolayısıyla miktarı düşük tuttu.
Savaş uzadıkça ve ölümler hem sıradanlaştıkça, hem katlanılmaz hale geldikçe ruhlar da güçsüzleşti.
Savaş kadınlara eşi görülmemiş bir özgürlük ve sorumluluk sundu. Daha önce ulaşılmaz olan uğraş alanlarında ülkelerine hizmet eden birçok kadın, yeni aletlerle ve teknolojilerle çalışmayı keyifli buldu. Savaş kadim duvarları yıktı ve birçok itibarlı mesleğin kapısını kadınlara açtı. 1914'te bütün Fransa'da sadece birkaç yüz kadın doktor ve birkaç düzine kadın avukat vardı. Fakat Maria Verone ile Jeanne Chauvin'e askeri mahkemelerde savunma avukatlığı yapma izni verildi ve ilk kadın öğrencilerini 1918'de kabul eden itibarlı Ecole Centrale de dahil, işletme ve mühendislik okullarına genç kadınlar kabul edildi. Kadın öğretmenler erkek okullarında öğretmen olarak açık kollarla karşılandılar ve cömertçe övüldüler. Öğretmenlik giderek ka
dın mesleği haline geldi ve bu durum kovulacaklarından korkan erkek öğretmenleri endişelendirdi.
Sayfa 47Kitabı okuyor