Ne zamanlar ama!
Hiç düşünür müydünüz birkaç yıl içerisinde bu kadar büyük olayları peşpeşe yaşayacağımızı? Hiçbirimiz düşünmezdik ama hepimiz insanız ve güzel olduğu kadar üzücü, kötü durumlarla da karşılaşmak doğamızda var.
Parmağımızın bir dokunuşuyla evimize marketi getiren teknoloji, bütün kötü haberleri de taşıyor. Bize sağladığı kolaylıkları kabul ettiğimizde dünyanın dört bir yanındaki insanlarla kopmayan bir bağımız oluyor. O yüzden hiç kimse için ”Bana ne” demiyor, herkesin acısını paylaşmaya çalışıyoruz. Bu büyük yükün altından kalkmak çok zor. Yine de yardımcılarımız bizlere hepimizin insan olduğunu ve üzülmemizin çok doğal olduğunu hatırlatıyor.
Kafasına Göre bunun için burada! Belki sizlere sarılıp ”Geçecek” diyemiyoruz ama yazılarımızla anlatıyoruz bu sevgiyi.Yaşar Kemal ise bu sayıda bizlere yardımcı olmak için geldi. Kötü haberler vermeyecek, bize unuttuğumuz değerleri ve şeyleri anlatacak. Onu andıkça köklerimizi hatırlayacağız, ölmez otunu anacağız, İnce Memed’i anacağız, Deniz Küstü’yü ve nice diğer kitaplarını anacağız. Arının kanadının güzelliğini düşünecek, hepimizin bu dünyada misafir olduğumuzu hatırlayacağız.
O zaman hepimizin acısı dinmese de hafifleyecek. Dünyaya daha umutlu gözlerle bakacağız, yanımızdakini daha iyi anlayacağız ve hepimizin dünyada misafir olduğunu yeniden yeniden hatırlayacağız.
Sonra bu misafirliği en güzel anılarla ve insanlarla geçirmeye çalışacağız.
