Kant, yasanın, Yunan anlayışından Yahudi-Hristiyan anlayışına doğru gerçekleşen yön değişiminin rasyonel kuramını oluşturmuştur: Yasa, kendisine maddesellik sağlayacak olan, önceden var olan bir İyi'ye bağlı değildir artık. Yasa, olduğu haliyle iyinin bağlı olduğu an biçimidir. İyi, yasanın bizzat kendisini dile getirdiği biçimsel koşullarda, [yasanın] dile getirdiği şeydir.