Kafka'dan Kafka'ya
Maurice BlanchotKafka'dan Kafka'ya Sözleri ve Alıntıları
Kafka'dan Kafka'ya sözleri ve alıntılarını, Kafka'dan Kafka'ya kitap alıntılarını, Kafka'dan Kafka'ya en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yazar ilk aldanandır, başkalarını aldattığı anda kendini de aldatır.
Sayfa 33 - MonoKL Yayınları
Kabul edelim ki edebiyat edebiyatın bir soruya dönüştüğü an başlar.
Sayfa 24 - MonoKL Yayınları
İnsan tüm zamana sahip olduğunda, artık zamanı yoktur.
Sayfa 101 - Monokol yayınları
"Ne yapmam gerekir?
Seni inanılmaza nasıl inandırabilirim?"
Sayfa 219 - *KafkaKitabı okudu
Kendinde garip olanı gizledi mi, kendinden ve yazgısından nefret eder, kendini kötü ve lanetlenmiş olarak görür; gizini dışa vurmak istedi mi, bu giz bu uyuşukluğu kendisine veren ve onu ona yeniden empoze eden toplumsal grup tarafından tanınmaz.
Sayfa 71 - MonoKL Yayınları
Söz, içerdiği hakikate yetmez.
Sayfa 50Kitabı okudu
Edebiyat çelişkiler ve uyuşmazlıklar yeridir. Edebiyata en bağlı yazar aynı zamanda kendini ondan kurtarmaya en idmanlı kişidir. Edebiyat onun için her şeydir ve yazar onunla ne yetinebilir ne de ona tutunabilir. Kendi yazınsal iççağrısından bunca emin olan Kafka, onu ifa edebilmek için ona feda ettiği her şeyden kendini suçlu hisseder.
Sayfa 95 - Monokol yayınları
...bizler içkinlik içindeyiz, öneli olan her zaman var olan, sonluğumuza ilişkin duygumuz ve onun bizi indirgediği çözüme kavuşturulamayan bilmecedir.
Sayfa 73 - MonoKL Yayınları
Yazar kendini ancak yapıtıyla bulur, gerçekleştirir; yapıtından önce, sadece kim olduğunu bilmemekle kalmaz, hiçbir şey olmadığını da bilmez.
Sayfa 26 - MonoKL Yayınları
Yazmak deliliktir, onun deliliğidir ama bu delilik onun aklıdır.
Sayfa 205 - MonoklKitabı okudu
Ölüm olmasa, her şey saçmalık ve hiçlik içinde çöküp giderdi.
Sayfa 48 - MonoKL Yayınları
Nitekim sanat, kaygının ve kendinden hoşnutluğun yeridir, tatminsizliğin ve güvenliğin yeridir. Bir ad taşır: kendinin ortadan kaldırılması, sonsuz parçalanma ve bir başka ad: mutluluk ve sonsuzluk.
Sayfa 97 - Monokol yayınları
Tanrı'yı gören ölür. Söze yaşam veren sözde ölür ;söz bu ölümün yaşamıdır, "ölümü taşıyan ve kendini onda muhafaza eden yaşamdır."...
MonoKL