Kafka'dan Kafka'ya
Maurice BlanchotÖne Çıkan Kafka'dan Kafka'ya Gönderileri
Öne Çıkan Kafka'dan Kafka'ya kitaplarını, öne çıkan Kafka'dan Kafka'ya sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Kafka'dan Kafka'ya yazarlarını, öne çıkan Kafka'dan Kafka'ya yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Edebiyat eylemde bulunmaz: ama bunun nedeni, ne varlık ne de hiçlik olan ve hiçbir şey yapmama umudunun radikal bir şekilde ortadan kaldırıldığı bu varoluş fonunun içine dalmasındandır. O açık lama değildir, ne de saf kavrayıştır çünkü onda açıklanamayan kendini ortaya koyar. Ve ifade etmeden ifade eder, dilini sözün yokluğunda mırıldanan şeye sunar. O zaman edebiyat, varlığın reddettiği ve her türlü kategorinin dışına çıkan varoluşun tuhaflığına bağlanmış olarak ortaya çıkar.
O zaman edebiyatın gücü nerededir? Edebiyat, dünyada emeğini ortaya koyma oyununu oynar ve dünya onun emeğini geçersiz ya da tehlikeli bir oyun sayar. Edebiyat kendine varoluşun karanlığına doğru bir yol açar ve lanetlenmeyi ortadan kaldıracak olan "Bir daha asla"yı telaffuz etmeyi başaramaz. O zaman gücü nerededir edebiyatın?
Niçin Kafka gibi bir insan , eğer yazgısından kaçması gerekiyor idiyse, yazar olmanın onun için bu yazgıdan hakikatle kaçabilmenin tek yolu olduğunu düşünüyordu? Bu belki de çözülemeyecek bir bilmecedir, ama eğer öyleyse, gizem o zaman edebiyatın anlarının her birini ve sonuçlarının her birini aralarında hiç fark ayırt etmeksizin negatif işaret ya da pozitifişaretmiş gibi gösterme hakkından kaynaklanır.
Yazmanın kötülüğe ait olmadığından bu kadar emin midir?
Peki, yazmanın verdiği avuntu bir yanılsama, reddedilmesi gereken tehlikeli bir yanılsama olamaz mı?
Kafka yaşama konusunda pek yetenekli değildi, sadece yazarak yaşıyordu.
Nitekim Kafka'nın bütün metinleri biricik bir şeyler anlatmaya ve bunu sadece anlatılan şeyin genel anlamını ifade edebilmek için anlatır görünmeye mahkumdur. Anlatı, doğrulanmaz ve anlaşılmaz bir olaylar dizisi olmuş düşüncedir ve anlatının yakasını bırakmayan anlam, anlaşılmaz aracığıyla onu alt üst eden sağduyu gibi sürdürülen aynı düşüncedir. Hikayede kalan kişi açıklayamadığı donuk bir şeye nüfuz eder ve anlama bağlı kalan kişi de ifşa edici ışığı olduğu karanlığa yeniden kavuşamaz. İki okur birbirini hiçbir zaman yakalayamaz, insan biri, sonra öteki olur, her zaman olması gerekenden daha fazla ya da daha az anlar.
Gerçek okuma olanaksız kalır.
Her türlü sözün temelinde henüz bilinmeyen bir mahkumiyet ve henüz görülmeyen bir mutluluk olarak yer alan bu ilk çifte anlamda bulur kö mkenini edebiyat çünkü bu çifte anlam kendini sözcüklerindeki anlamın ve değerin arkasında gösterebilmek için edebiyatın seçmiş olduğu biçimdir ve onun sorduğu soru edebiyatın sorduğu sorudur.