Edebiyatta Kafka'nın anlatıları en kara, mutlak bir umutsuzluğa en çok perçinlenmiş anlatılar arasında yer alır. Bunlar aynı zamanda umuda en trajik şekilde işkence eden anlatılardır, umut mahkum edildiği için değil, tersine mahkum edilmeyi başaramadığı için. Felaket ne denli tam olursa olsun, umudu mu barındırdığının yoksa tersine, onu hepten mi uzaklaştırdığının bilinmediği küçücük bir kuşku payı kalır geriye.