KafkaOkur - Sayı 60 (Kasım 2021)
KafkaOkur DergisiKafkaOkur - Sayı 60 (Kasım 2021) Gönderileri
KafkaOkur - Sayı 60 (Kasım 2021) kitaplarını, KafkaOkur - Sayı 60 (Kasım 2021) sözleri ve alıntılarını, KafkaOkur - Sayı 60 (Kasım 2021) yazarlarını, KafkaOkur - Sayı 60 (Kasım 2021) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanlar, karanlıkta yalnız kaldıklarında değişirler. Bu süreç, duygudan yoksun gelişir.
Sayfa 37
Hayat, hakkında bildiğimden çok daha farklı bir mesele haline gelmişti. Yaşamak, artık ciddi bir müessese. Yapılan her hatanın kadere ait olabileceğini hissettim ama yine de bunun nasıl ya da neden olduğunu kafamda berraklaştıramıyordum.
Sayfa 37
Ona odada duran bitkilerden nefret ettiğimi hiç söylememiştim. Onlar dikkat ve çekidüzen arar, kendilerini önemsemeni ister ancak ben daha sevdiğim insanları bile nasıl önemsemem gerektiğini bilmiyordum.
Sayfa 36
Saklanarak yaşadığı onlarca hücrelerden sonuncusunda, yıkıldı yıkılacak bir tavanın altında elinde sadece bir dolma kalemle -onun da mürekkebi bitti bitecek- duruyordu. İçindeki umut dışarıda kurşunlanmış camların kırıklarından dökülen parçalar kadar kesikti. Bombalanmış caddelerin ortasındaki cansız bedenler kadar soğuktu avuçları. Avuçlarının içine aldığı kalemin ruhuyla ısıtmaya çalışıyordu bedenini. Çerçevesi yamulmuş gözlükleri, toz duman içinde buğulanmıştı. Yakınlara atılmış bir bomba her yeri derinden sarsmıştı. Etraf yerle birdi. Şiddeti artıyordu zalimin, bombalarının sarsıntısından, radyolardaki kirlenmiş kelimelerinden belliydi.
Sayfa 34
Dışarısı içinde bulunduğu karanlık hücreden daha karanlıktı. Var olanı korumak, hakkı olanı geç de olsa almak, susmamak, konuşmak, kelimelere uçsuz bucaksız bir denizin engin maviliğini katmak uğruna zifiri bir karanlığın içindeydi.
Sayfa 34
Dışarısı topların, tüfeklerin ardında bıraktığı onulmaz yıkıntılar, vızır vızır yayılan mermilerin açtığı derin yaralarla doluydu.
Sayfa 34
Kötü olan ne varsa
Pandora eliyle geldi insanlığa.
Kutuda bir tek umut kaldı,
O da insanları hayata
Tutunduran yegâne şeydi.
Sayfa 31
Olup biten herhangi bir şey anlatıldığı an "gerçek" olmaktan çıkıp "gerçeklik"e dönüşür.
Sayfa 29
"Ne de olsa heybem oklarla dolu, içimdeki savaşta bütün cepheler karanlık, bütün sular boz bulanık," dedi. Ama içinden çıkarıp masaya koyduğu ayna cilalı.
Sayfa 25
"İnsanın en büyük dostunun aynalar olması ne tuhaf, kırsan ve kırılsan da yine kendine batıyorsun. Kendine acısan da yaranı acıtmıyorsun. Bütün kırgınlıklara ve kızgınlıklara rağmen, aynı camın içinde yaşamayı öğreniyorsun. Kırıklarını topluyor ve aynalarda kendine bakmaya devam ediyorsun, kendine çok iyi bakıyorsun üstelik."
Sayfa 25
"İnsanı yediği kazıklar değil de bunları atanların yakınlığı öldürüyor."
Sayfa 25
İlgisiz insan yalnız kalıyor. Dostsuz kalıyor.
Sayfa 20
Dostlar, öyle arkadaşlar gibi beraberken birbirlerine dert yanmazlar. Kimse kimsenin psikoloğu gibi davranmaz.
Sayfa 20
Akşama yakın, meydanın kalabalığı hiç olmadığı kadar artıyor. Herkesin ellerinde poşetler, hediyeler. Gelip geçici bir mutluluğun neşesi yüzlerinde toplanmış, birbirlerine mutlu yıllar diyerek dağıtıyorlar.
Sayfa 18
Ertesi gün yine aynı. Hava aynı, meydan aynı, insanlar aynı.
Sayfa 17