Kağnı
Sabahattin AliKağnı Reviews
You can find Kağnı reviews, Kağnı book reviews, Kağnı ratings on 1000Kitap.Score
7.9Out of 10
136 syf.
10/10 puan verdi
İnceleme yapmıyorum genelde, biraz üşengecim o konuda, ama bu sefer susmaya gönlüm razı gelmedi...
Tüm duyguları size nakış nakış işleyen bir kitap. Özlemi, anlaşılamamayı, anlayamamayı, güçlüyü, güçsüzü, ezileni, en çok da toplum da hala devam eden insana yapılan haksızlıkları hayatın ne denli acımasız, düşünemediğimiz taraflarından sırtımızdan vurduğunu dile getiriyor. Öyküleri okurken canım acıdı, söylediğim gibi birçok duyguyu yaşadım. Hiçbiri öyle bitmemeliydi gibi geldi bana, her birinde kendimi buldum desem yalan olmaz, zaten birini anlayabilmekte kolay zanaat değil, keşke insanlar bu kadar bencil olmasalar...
Sabahattin Ali'nin dilinden okuduğum ikinci kitap, ilki "ses" de çok güzeldi benim için...
Onun diline, kelimeleri dans ettiriyormuş gibi okuyucuya aksettirmesine hayran kaldım. Bu kitaba kütüphanenizde yer vermenizi tavsiye ederim, ben çok beğendim. Keyifli okumalar. :)
'Desene Nurullah,' dedim. 'Bu da seni anlamadı!'
Merhaba.. Sabahattin Ali'nin ikinci kitabı olan Kağnı'yı okudum. Toplam 13 öykünün bulunduğu kitapta son öykü olan Bir Skandal hariç diğer tüm öyküler 1935 ya da 1936 yılında yazılmış. (Bir Skandal, 1932)
Öykülerde ağırlıklı olarak köy ya da hapis hayatından izlere, köy ve köylüler ile şehir ve şehirlilerin arasında bir uçurum bulunduğuna, insanların kurnazlıklarına, insan hayatının bir ikinci kişi için değersiz oluşuna, bencilliklerine tanık oluyoruz. Bunun yanı sıra ise aşka ve sevgiye de yine bazı hikayelerde rastlıyoruz.
Öyküler genelde 5-8 sayfa uzunluğundaydı, son öykü olan 'Bir Skandal' ise 37 sayfa. Bu öykü de İstanbul'lu olan Nurullah'ın İç Anadolu'nun bir köyüne öğretmen olarak atanınca yaşadığı şaşkınlığını, aydın geçinen insanların konuşmaktan nasıl korktuğunu, farklı düşünceler öne sürenlerin anarşist olarak damgalandıklarını, kendinden olmayanları "kardeşçe ikaz" şeklinde uyarmalarını, insanların en küçük şeyleri abarttıklarını ve bazı insanların sırf kötülük yapmak için beyinlerinde bir mekanizma bulunduğunu okuyoruz. Kitapta hemen hemen tüm öyküleri sevdim ama özellikle bu son öyküyü daha çok sevdim. Nurullah'ın o şaşkınlığını, 'o insanların' içinde bulunmaktan yaşadığı zorluğu ve neredeyse boğulacak duruma gelmesini Sabahattin Ali çok iyi aktarmıştı.
İlk kitabı Değirmen gibi bu kitabını da severek okudum. Bir sonraki okuyacağım Sabahattin Ali eseri yazarın üçüncü kitabı olan "Ses" olacak. Herkese keyifli okumalarr...
Aylardır sıkıla sıkıla kitap okuyordum, kitapların sonunu güç bela getirebiliyordum... "nitelikli eser"e denk gelmek gerçekten zor. Hele de benim gibi ne aradığını bilenler için... Bundan önce okuduğum "genç kuşak" diyebileceğimiz kişilerin öyküleri beni okumaktan soğuttu ama ne kadar soğusam da okumayı bırakmam. Çünkü okumak, beslenmektir.
Klasik öykü geleneğini seviyorum ve şimdiki yazarların ve yazılanların, öyküden ne kadar uzak düştüğünü görüyorum. İyi bir şeyler denemek isterken var olanın çok çok altında kalıyorlar, hatta var olanla alakasızlaşıyorlar.
Sabahattin Ali'mle nefes aldım çok şükür. Bilhassa son öykü olan "Bir Skandal" gerçek bir insan analizi öyküsüydü. Okuyun...
Gurbet hapishanesi!
Dikkat spoiler içerebilir!
Toplam 13 kısa öyküden oluşan 'Kağnı' Sabahattin Ali'nin okuduğum ikinci kitabı oldu. Kitapta Sabahattin Ali'nin ceza evindeyken mahkumlardan dinlediği öyküler yer alıyor.
Hatta 'Bir Şaka' öyküsü Sabahattin Ali'nin bizzat kendi hikayesini (Sinop hapishanesine gönderilmesini) anlatıyor.
Kitapta bol bol acı hikaye var ve bu yüzden okurken biraz üzülebilirsiniz, hatta kitaba kendinizi kaptırırsanız birkaç olaya sinirlenebilirsiniz. Hayatın gerçekleri, olayların geçtiği dönem halkının hayat hikayeleri çok güzel anlatılmıştı bence.
Kısa kısa yazılmış öyküleri çok sevmesemde kitaptaki olaylar ilgi çekiciydi ve kitapta bol bol altını çizdiğim yer oldu. Bu öykülerin gerçekten yaşanmış olması kitabı bende daha bir ayrı kıldı. Kitabı okuyup okumamak size kalmış. Herkese keyifli okumalar.
------
"...Sinop Hapishanesi'ne gönderilmek üzere teslim edilecektim. Bunu okuyunca çöker gibi oldum. Bir deniz kenarında yapyalnız duran bir hapishane gözlerimde canlandı ve içinde bir tek bile tanıdığım olmayan o yalı şehrini düşündüm... 'Gurbet hapishanesi!' dedim..."
------
Başın Öne Eğilmesin
Şuan Neşet Ertaş çalıyor. Gönülden gönüle giden yolun gizli olduğunu söylüyor.Biliyor, biliyor da söylüyor. Sabahattin Ali ile de gönülden bir bağınız olmalı ki bu hikayeleri okuyup "ah be" , "yazık oldu Savrukların Hüseyin 'e," "bu dünya bu kadar işte ", "aynı sistem,aynı düzen " diyebilesiniz.
Sabahattin Ali'nin hikayelerini bilirsiniz. Köy yaşamı, işçilerin hayatı, düzenin saçmalığı, memuriyet işlenir, eleştirilir. Kaymakamlar,savcilar, öğretmenler, köylüler, mahkumlar... Bu karakterlerin birçoğu da bu kitapta yer bulmuş. Muazzam bir eser. Özellikle Sinop Cezaevinde geçen olay beni çok etkiledi. Naif kalemine hurmetle...
Son olarak,
Başın öne eğilmesin Sabahattin Abi. Karadeniz' de mahpusluk zordur. Ama biliyorsun Allah büyük be.